“Kalbin kırıldığı yer, cesaretin de şaha kalkabildiği yerdir..”
Canı yanan bir çocuğun teselli arayışıyla annesine
bakması gibidir bazen bakışlarımız; anlaşılmak isteriz
sadece..
Sizde de olmaz mı bu, empati arayışı.. Bir göz teması, bir “seni anlıyorum” cümlesi..
Sizler gibi, sizinle aynı duygu geçişlerini yaşayan belki de.. İçinde kırılgan bir kalp taşıyan küçük bir kız çocuğu da benim, o kalbi toparlayıp kaldığı yerden hayata devam eden güçlü kadın da
Bizler bazen rüzgarın saçımızı dağıtmasına izin verir, sonra saçımızı tarar yola devam ederiz…
Honore De Balzac
"Sizi seven bir kadın tenha bir yerde yaşamaktadır; sizin bakışlarınız onun en büyük bayramıdır, sizin sözlerinizle beslenir. O zaman bırakın o kadın sizin dünyanız olsun, zira siz onun her şeyi olacaksınız; onu gerçekten sevin, onu üzmeyin, bir rakiple kıskandırarak ona eziyet etmeyin. Sevilmek, anlaşılmak en büyük mutluluktur; tek dileğim sizin de bunu bilmeniz, ancak ruhunuzun çiçeğini riske atmayın; sevginizi sunacağınız kalbi iyi tanıyın."
Honore De Balzac
"Sizi seven bir kadın tenha bir yerde yaşamaktadır; sizin bakışlarınız onun en büyük bayramıdır, sizin sözlerinizle beslenir. O zaman bırakın o kadın sizin dünyanız olsun, zira siz onun her şeyi olacaksınız; onu gerçekten sevin, onu üzmeyin, bir rakiple kıskandırarak ona eziyet etmeyin. Sevilmek, anlaşılmak en büyük mutluluktur; tek dileğim sizin de bunu bilmeniz, ancak ruhunuzun çiçeğini riske atmayın; sevginizi sunacağınız kalbi iyi tanıyın."
Ve her erkek kalbi kırık bir kadını düzeltirken bir kere üzülmüştür. Ve her kadın canı yanan bir erkeğe kalbini verirken bir kere aşka küsmüştür.
sen tabii muhakkak iyi bir yemek pişirmek istiyorsundur ve muhakkak çok iyi bir şarap açacaksındır haftasonları ama benim midem ağrıyor gençliği bir iğne oyası gibi umarsız kaygılarla teyellemekten. yani kırılacak bir kalbi olmayan her kadın gibi benim de canım sıkıldıkça ha bire midem eziliyor kırmızılardan güllerden.
Çok mutluydu kadın. Dünyanın nasıl bir yer olduğu konusunda hiçbir fikri yoktu. Sadece iyi düşünen, güzel bakan çocuksu bir yanı vardı. Yirmi yaşına kadar her şeyden bihaber olarak yaşadı. İçinde hep saf duygular besliyor, ve hep şarkı söyleyerek danslar ediyordu. Sonra..
Sonra aşık oldu. Saftı. Bihaberdi olacaklardan.
Kalbi gibi temiz sevdi… Heyecanlıydı…
Daha da çocuk oldu sevilince.
Haberi yoktu, sevgisiyle sınanacaktı.
Ve bir gün yitirdi tüm çocuksu duygularını
Kendinde olmayan duyguları keşfetmeye başladı. Özlem yerini öfkeye Aşk yerini nefrete
Heyecan yerini kırık bir kalbe bıraktı.
Işıl ışıl gözlerinde tahammülsüzlüğün soğuk karanlığı vardı artık. Bu değildi o, buna dönüştürüldü. Midesinde uçuşan kelebekler bir anda dikenli tel örgülere dönüştü. Öyle ya, Aslında hiçbirimiz mutsuz değiliz, hepimiz sadece sevdiklerimizin ittikleriyiz karanlığa.
O kız çocuğu artık kadın oldu, kendisinden çalınan duygularıyla.
Daha önce güçlü olmaya hiç ihtiyaç duymamıştı.
Savunmasızlık ne demek Kandırılmak ne demek
Kalp ve hayal kırıklığı, güvensizlik ne demek
bilmiyordu, hazır da değildi o yüzden.
Büyüdü kadın ama kendi değildi artık.
Arayacak arayacak ama bir daha kendine rastlamayacaktı..
"Kalbi kırılmış bir kadın,
belki de saçları ondan kısaymış.."
"Kalbin kırıldığı yer, cesaretin de şaha kalkabildiği yerdir.."
Canı yanan bir çocuğun teselli arayışıyla annesine bakması gibidir bazen bakışlarımız; anlaşılmak isteriz sadece..
Sizde de olmaz mı bu, empati arayışı.. Bir göz teması, bir "seni anlıyorum" cümlesi..
Sizler gibi, sizinle aynı duygu geçişlerini yaşayan belki de.. İçinde kırılgan bir kalp taşıyan küçük bir kız çocuğu da benim, o kalbi toparlayıp kaldığı yerden hayata devam eden güçlü kadın da
Bizler bazen rüzgarın saçımızı dağıtmasına izin verir, sonra saçımızı tarar yola devam ederiz..