Adına aşk koyduğun o büyük boşluğa ben koca bir hayat sığdırdım.
/ Cezmi Ersöz
Adına aşk koyduğun o büyük boşluğa, ben koca bir hayat sığdırdım.
-- Cezmi Ersöz
Adına aşk koyduğun o büyük boşluğa ben koca bir hayat sığdırdım.
Cezmi Ersöz
Biz aşk bahçemizi küçük tuttuk seninle
içinde güvensizlik ağaçları,
küstüm otları,
kendini saklama çiçekleri...
Özlem kirli bir kan gibi yüreklerimizi boğmasın,
Yalnızlık karanlık bir orman gibi çökmesin içimize diye,
Biz aşk bahçemizi küçük tuttuk seninle...
Önümüzde dokunuşlardan uzak,
insafsız ve çok uzun bir kış var diye,
koca bir yaz,
kendini saklama çiçeklerini suladık durduk yalnızca
Biz aşk bahçemizi küçük, çok küçük tuttuk seninle...
~Cezmi Ersöz
Selamlar,
Internet'in daha sık kullanılır olmasıyla bilgi akışının hızlanması hepimizin şahit olduğu bir hakikat. Bununla birlikte, kirli bilginin de daha hızlı bir şekilde akarak pek çok zihinde yanlışların filizlenmesine yol açtığını da aynı emniyet hissiyle biliyoruz. Bu ikinci durumun bir yansımasını da Üstad'la alakalı
Cezmi Ersöz
SENİN OLMADIĞIN YERDE Adına aşk koyduğun o büyük boşluğa ben koca bir hayat sığdırdım... Beni sevmemene isyan edip kaçmak, sende aradıklarımı hayatla doldurmaya çalışmak, ruhumun en büyük yanılgısıydı... Hayat bana en acımasız yüzünü sevgini inkar ettiğim zamanlarda gösterdi... Ve şimdi asıl olmam gereken yerde, hayata başladığım yerde, kalbindeyim... Vazgeçilmez oluşunun sırrı bu işte: Senin olmadığın yerde ne olduğunu biliyorum...
Gölgem Düşmüyor Artık Evinin Duvarlarına
Gölgem Düşmüyor Artık Evinin Duvarlarına
Hadi gir içeri. Ama gözlerindeki o kanayan suçluluk bırak kapıda kalsın. Ona ihtiyacımız yok artık. O hayatın içine birtürlü sığamayan ve telaşından durmadan sigaraya sarılan yorgun ellerini, nereye baksan hep karşında duran o kırgın çocukluğunu, uzak denizlerin sisli buğusuyla her daim ıslak
Gölgem düşmüyor Artık Evinin Duvarlarına
Hadi gir içeri. Ama gözlerindeki o kanayan suçluluk bırak kapıda kalsın. Ona ihtiyacımız yok artık. O hayatın içine birtürlü sığamayan ve telaşından durmadan sigaraya sarılan yorgun ellerini, nereye baksan hep karşında duran o kırgın çocukluğunu, uzak denizlerin sisli buğusuyla her daim ıslak dudaklarını,