Kuş ağacın dalında durmaktan korkmaz mesela, çünkü güveni ağaca değil kanatlarınadır
Tüller Ve Silah
Önü denizle başlayan rüzgarlı bir kasabadaydık.
Sanki yıllardır oradaydık. Her şey düzelecekti.
Orada doğmaya çabalayarak öldük.
Meleğim nehir kanatlarını uzaklıklarda yıka şimdi.
soğuktu, ısınamıyorduk. Bu kadar yakınken. Aramızda
yalnızca o hava boşluklarının dolaştığı odalardaydık.
Biriken bütün rüzgarlar işte orada, o deniz kasabasında
o çok
Hepimize Dair
Yalnız kendi başın mı dertli sanırsın,
Gölgesi yeryüzünde avare insan?
Taşda istemezdi yosun tuttuğunu;
Solmakta her çiçek kokusu uçunca.
Tasadır ağaca rüzgarda yaprağı;
Her kuş yanar az çok ölen yavrusuna;
Sivrisinek de halinden memnun değil;
Vızıltısı şikayet makamındadır.
Simsiyah gecenin koynundayım yapayalnız bekliyorum, uzaklarda bir yerlerde güneşler doğuyor. Görüyorum dönence…
Barış Manço'nun Ağzından 'Dönence' Şarkısının Beklenti ve Umudu Anlatan Hikayesi:
1982 yılında yayınlanan “TV'de 7 Gün” dergisinde yayınlanan bir yazıda Barış Manço 'Dönence' şarkısının çıkışını ve
" Ağaçta duran kuş, dalın kırılmasından hiç korkmaz.
Onun güveni ağaca değil, kendi kanatlarınadır. "
Henrik Ibsen
Uyku
Bana çiçek gönderme
Bir kuş ağacı gönder
Dallarında gezinsin
Kül rengi güvercinler
Konsunlar yastığıma
Uyutmak için beni
Sırtlarında kuş tüyü
Gagalarında ninni
Kaldırıp yatağımı
Uçursunlar göklere
Kendimi yıldızlarda
Bulayım birdenbire
Bana çiçek gönderme
Bir kuş ağacı gönder
Alnıma dokunanlar
İyileşmiş desinler
Ülkü Tamer