Nene Hâtun
Rus askerlerin 8 Kasım 1877 gecesi haberinin Erzurum’da sabah ezanından hemen sonra "Moskof askeri Aziziye Tabyası'nı ele geçirdi" şeklinde minârelerden Erzurum halkına haber verildi. Bu haberin ardından Erzurum halkından silahı olan silahını, olmayanlar ise balta, tırpan, kazma, kürek, sopa ve taşları ellerine alarak Tabya'ya doğru
Çanakkale Şehitlerine
Zaferden zafere koştun
Koşarak gittin ölümlere
Bir kurşun gelip vursa da seni
Yine çoğaldın düşmana bin ruh ile
Yiğidim, Mehmedim verdin ömrünü
Bir an bile düşünmeden
Kanın durmadı hiç kanında
Mermin bitti süngü oldun
Atladın düşmana Arıburnunda
Yedibinle Yüz bin oldun Seddülbahirde
Mustafa Kemal oldun her cephede
Her top mermisinde bin Mehmet
22.05.1955
Türk çocuğu öksüz kalır, yurtsuz kalmaz...
Nene Hatun.
Ölümünün 62. senesinde rahmetle anıyoruz.
Bu milletin bir destanı var, Biliyor musun? Karış karış toprağa işlenmiş Görüyor musun? Ataların sesleniyor, Duyuyor musun? Karanlık çöktüğünde, Baktın mı ufka? Ay ve yıldız el açmışken Allah’a, Toprağı titretmedi mi binlerce sela? Millet ki durmadı, indi sokağa..
O destanı şehitler yazdı, hem de sonsuz defa. Dinlesin birliğime, Milletime karşı ittifak yapanlar, Kahrolsun Hakk dururken zorbalara tapanlar, Milyon çehre, milyon umut Güneş elbet doğar, söner o bulut Soyum ki Ali Efe, Nene Hatun, Mustafa Kemal Paşa..
Çocuk söyle, durduramazlar, haşa çık, çocuk, neredesin? Fatih ol, şaha kalk, Zulüm yıkılsın gitsin! Olur da, biri derse ki hiçbir birlik ebediyete uzanmaz; Sen ona dirilişi hatırlat çocuk! Söyle çocuk söyle, İhanetin zırhını kıran Ömer’i..
Söyle, Erol’a ölümsüzlüğü gösteren feneri.. Söyle, milletini, milliyetini kucaklayan Mustafa, Yasin, Ayşe'yi. O kahraman, Sensin çocuk! Sensin, Baban, annen, kardeşin! Söyle çocuk! Vatan için, Millet için, Söyle ki "değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli" Dirilişle açılan bu yeni sayfa, Kazındıysa tarihe, akla, vicdana. Kardeşinin elini tut, Bırakma çocuk! O günü hatırla, Ve unutma çocuk! Dik dur, tok dur, Uyuma çocuk!