Neler gördüm ben burada, neler yaşadım. Sarhoş filan da değildim. Uykuda mıydım bilmem. Ama yanımda birisi olsaydı, uyuyordun, düş görüyorsun derdi. Ve işte o zaman her şey çözümlenmiş olurdu.

Birlikte dolaşan insanlara çok rastlanmaz. Nedendir bilmem. Şu kahrolası dünyada insanlar birbirlerinden korkuyorlar da ondan belki.

İnsan olmak kolay değildir, hele ki insanca yaşanabilecek bir toplum düzeni yoksa!

Niye girmiyorsun yatakhaneye? diye sordu Lennie. Zenciyim de ondan. Yatakhanede kağıt oynuyorlar, ama ben zenci olduğum için onlarla oturup kağıt oynayamam. Kokuyormuşum ben, öyle diyorlar. Sana bir şey söyleyeyim mi, aslına bakarsan siz de bana kokuyorsunuz.

İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur. Bana zaten bu ikisi birlikte pek olmuyor gibi geliyor. Gerçekten akıllı bir adama bakıyorsun, hiç de iyi biri olmadığını görüyorsun.

"İnsan yalnızlıktan kafayı yer. Kim olduğu fark etmez, yeter ki biri olsun" diye haykırdı."İnsan yalnızlıktan hasta olur be."

Kitaplar neye yarar ki. İnsana insan gerek, bir can yoldaşı gerek .

Ya zenci olduğun için seni yatakhaneye almasalardı, onlarla kağıt oynamana izin vermeselerdi. Hoşuna gider miydi? Ya burada oturup kitap okumaktan başka yapacak hiçbir şeyin olmasaydı. Hava kararana kadar at nalı oynayabilirsin tabii, ama hepsi o kadar. Sonra odana tıkıl, oku babam oku.

Bizim gibiler, yani çiftliklerde çalışanlar, dünyanın en yalnız adamlarıdır. Aileleri yoktur. Yerleri yurtları yoktur. Bir çiftliğe gidip üç beş kuruş için gece gündüz çalışırlar, sonra şehre inip bütün paralarını çarçur ederler, ertesi gün bir bakmışsın yine bir çiftliğin yolunu tutmuşlar. Böylelerinin hayattan hiçbir beklentileri yoktur.

Allah biliyor ya tek başıma çok daha rahat bir hayatım olurdu. Bir iş bulup çalışırdım, hiç de sıkıntı çekmezdim. Ne dert, ne bela olurdu başımda, ay sonu geldi mi elli papelimi aldığım gibi kasabaya iner istediğimi satın alırdım. Hatta canım isterse bütün geceyi kerhanede geçirirdim be. Yemeğimi de istediğim yerde yerdim, otele falan gider aklıma eseni ısmarlardım. Hem de bunu her ay sonu yapardım.