Nazım Hikmet Ran
Onlar ümidin düşmanıdır sevgilim.
Akarsuyun, meyva çağında ağacın,
serpilip gelişen hayatın düşmanıdır.
Bursa'da havlucu recebe,
Karabük Fabrikası'nda tesfiyeci hasana düşman.
Fakir köylü hatçe kadına, ırgat süleymana düşman.
Sana düşman, bana düşman.
Düşünen insana düşman.
Vatan ki, o insanların evidir;
Sevgilim onlar vatana düşman!...
Kurtlar Vadisi
'Ulan yüzümü güldürenler de suratımı astı ya. Lanet olsun yaşadığım hayata.
*Süleyman Çakır*
Sakın bir dîdeyi ağlatma handân olmak istersen
Dokunma hâtır-ı mûra Süleymân olmak istersen
Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun
meyve çağında ağacın,
serpilip gelişen hayatın düşmanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına :
- çürüyen diş, dökülen et-,
bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler,
Ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle : işçi tulumuyla
bu güzelim memlekette hürriyet.
Bursa da havlucu Recebe,
Karabük fabrikasında tesviyeci Hasana düşman,
fakir köylü Hatçe kadına,
ırgat Süleymana düşman,
sana düşman, bana düşman,
düşünen insana düşman,
vatan ki bu insanların evidir,
sevgilim, onlar vatana düşman…
Nazım Hikmet RAN
Nazım Hikmet kesin ve net ezilen sınıfın şairi idi.Halkin değil halk deyince ezenlerde girer.Liberal ağızların ağzında sakiz olacak şair değildi. Her türden dinsel ulusal ırkçılığa karşı idi....Net olan fakir köylü hatce kadının ırgat Süleyman'in tesviyeci Hasan'ın yani toplumun ezilen kesimlerinin şairiydi.
Bıraktım geldim evimi geride, adımı aldılar kan karıştı terime
Demişti anam bana buz da olsan erime, kaldırdım dünyayı dertlerimin yerine
Bıraktım geldim evimi geride, adımı aldılar kan karıştı terime
Demişti anam bana buz da olsan erime, kaldırdım dünyayı dertlerimin yerine
Omuzumda dünya yükü öyle koçum adım atıyom
Saçlarıma rüzgar