“Öyleyse artık her şey kararlaştırıldı!” diye düşündü, “Bütün bunlar nasıl oldu peki? Hem de ne kadar çabuk! Artık biliyorum, bir tek onun için değil, bir tek benim için değil, herkes için kaçınılmaz olarak gerçekleşmek zorunda. Bunu bekliyorlar, bunun olacağına öyle inanıyorlar ki onları hayal kırıklığına uğratamam, yapamam. Ama nasıl olacak? Bilmiyorum; ama olacak, mutlaka olacak!” (savaş ve barış 1.cilt s.318)
“Sizin düşünme biçiminizi biliyorum,’’ dedi, “bahsettiğiniz ve size kendi zihninizin ürünüymüş gibi görünen düşünme biçimi insanların çoğunun da düşünme biçimidir, gururun, tembelliğin, cehaletin olağan bir ürünüdür. Beni mazur görün bayım, bunu bilmeseydim sizinle konuşmaya kalkışmazdım. Sizinle düşünme biçiminiz üzücü bir yanılsama.” (savaş ve barış 1.cilt s.522