Ağlamıyorsan artık ilk doğduğun gibi bağır çağır
Son günün bugünmüş gibi yaşamıyorsan
Eski gözleri göremiyor, eski sözleri duyamıyorsan,
Tek eksiğin kara topraktır, nefes alırken yaşamıyorsan
Hiç Bir Şey, Benimdir Deme!
Eski bir bakandan bir konferansta konuşma yapması istenmişti.
Elinde kağıt kahve bardağı ile kürsüye çıktı ve konuşmasına başladı. Ama kafasının başka yerde olduğu sanki anlaşılıyordu. Daha bir iki cümle söylemiş iken durdu, kahve bardağından bir yudum aldı ve sonra bir süre bardağı kaldırıp baktı. Derin bir nefes aldı ve:
“Biliyor musunuz ne
Bir gençlik, bir gençlik, bir gençlik...
"Zaman bendedir ve mekân bana emanettir!" şuurunda bir gençlik...
Devlet ve milletinin büyük çapa ermiş yedi asırlık hayatında ilk ikibuçuk asrını aşk, vecd, fetih ve hakimiyetle süsleyici; üç asrını kaba softa ve ham yobaz elinde kenetleyici; son bir asrını Allah'ın, Kur'ân'ında
Hani derler ya "Ölüsü olan bir gün dirisi olan her gün ağlarmış."Bu yüzden midir Ahmet'in Elif'inin yokluğunu kabullenmesi?
Hangisi daha zordu?
Sevdiğine kavuşmaya bir adım kala onu kaybetmek mı?
Sevdiğinin bir başkasının yanında nefes alması mı?
Hangisi?
Ecevit bekliyordu da gelecek mi beklenen?
Koca bir ömür 20 yıl nasıl beklenirdi?Üstelik hiç umut yokken 😢😞
İki adam iki sevdalı...
Biri sevdiğini toprak altına koymuş
Diğeri ise sevdiğinin düğün alayının arkasında son gördüğü yerde 20 yıl beklemiş söz vermiş bekleyeceğim demiş.
Çünkü,
Sevmek beklemektir...
Kelime-i Tevhidde Bilmemiz Gerekenler
“Tevhid”; birleme demek olup “Vahdet” yani birlik, bir olma halini tasdik anlamındaki ifadedir. Müslüman olmak için “Lâ ilâhe İllallâh / Allah’tan Celle Celâlûh başka bir ilâh yoktur.” kelimesini ve “Muhammedü’r-Rasûlullâh”, tevhidi bana getiren tebliğ eden Hazret-i Muhammed Mustafa Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz Allah’ın son gönderdiği
Hiç hayatınız kaydı mı ellerinizden? Öylece bakakaldınız mı ardından? Öyle bir gün, bir an da değil hem aylar süren bir bakmadan söz ediyorum ben. Hayatı kaçırmak ne demek biliyor musunuz mesela? Her doğan güneşi, her yağan yağmuru kaçırıyoruz günden güne. Hayatlarımız geçiyor, saniye sonrası bilinmeyen ömürlerimiziyse boşuna geçiriyoruz. Farkında olmadan, yaşamadan nefes alan varlıklara dönüşüyoruz. İnsan yaşadığı kadar vardır ya hani. Ben şu sıralar yokum.
Sevmeyi unuttum mesela, ara sıra ben burdayım diyen tek duygum belirsizliklerimin acısı. Geldiğinde ona tutunuyorum sadece, kalan son duyguma yani. Çok kaçırıyorum hayatı ama bu koşup, yorulup bıkmaktan ziyade yerinde sayıp tek adım atamamak gibi bir şey. Bir şey var, birçok şey. Zorundalıklar var mesela o adımı size attırmayan; ayaklarıma dolanıp beni durduran pranglarım onlar. Borçlu olduğumuz insanlar var sonra. Oysa bir yanım nasıl çığlık çığlığa; istesen de ödeyemezsin o borcu diyor...
Sevmek, çok sevmek, her yağmurda ıslanmak, her güneşi batırmak, umutlarıma sarılmak ve sevdiklerime sonsuz inanmak...
Yaşamak en çok yaşamak Ne çok isteğim var değil mi?
Bir de gerçek dışı oluşları yok mu, kanatlarımı asıl kıran da o sanırım. İnsan ne hayata ne de kendinden başkasına tutunabilir diyordu bi şarkıda, sahi kendimizi nerede bulacağız da tutunacağız, nasıl olacak yani, bilen var mı bir yerlerde..Hayatı kaçırmaktan deli gibi korkan, izin verseler ardına bakmadan KENDİ hayatına koşacak olan...
Ruhuma bir nefes,bir nefes ... derken
Son nefesim oldun yüreğimin ücrasında ...
~A_dile
Allah,
🍁Hayırlı tüm dualarımızı kabul etsin,
🍁Her türlü tehlikeden muhafaza eylesin,
🍁Zulüm altındaki bütün Müslümanlara yardım etsin,
🍁Son nefesimize kadar son nefes de dahil iman ile göçenlerden eylesin,
🌷Cumamızı mübarek eylesin🤲