Dilsiz ve Sağır
Şimdi, şu anda, kitabın bu sayfasına, yazının bu cümlesine bakan okuyucular, hiç konuşmadığımızın farkında mısınız?
Siz gerçekten hiç konuşmuyorsunuz!
Sadece yaşamanız için gerekli asgari sesleri çıkarıyorsunuz ağzınızdan. Bu işi sadece diliniz ve ağzınız yapıyor. İçinizin derinliklerine kadar gitmiyor cümlelerin ucu. İçinizden gelmiyor
Siz gerçekten yaradanla hiç konuşmuyorsunuz!
Siz gerçekten yaradanla hiç konuşmuyorsunuz! Seslerin duaya dönüştüğü bir seyrü seferden haberiniz yok kuru itiraflarrda bulunmuyorsunuz O'na • Günahlarına tutup getirmiyorsunuz huzuruna Keskin, samimi ve değil dilinize gelen, avuclarınıza biriken dualar Yalnız , Soğuk tekerlemeler ve otomatike formüller var dilinizde O'ndan istemeyi bilmiyorsunuz. O'nu yaşamayı dillendirmiyorsunuz.
Siz gerçekten yaradanı hiç duymuyorsunuz.
Seslerin ialhi çekim gücüne hiç kapılmamışsınız. Sözler hiç nurlu duraklara götürmemiş sizi. Ağaçların tesbihini ve yüreklerin zikrini işitmemişsiniz. Sessizliği hiç dinlememişsiniz. İçinizde kabat çırpan güvercini hatırlamıyorsunuz . İçinize yüklenen çağlayanı engelliyorsunuz. Kendinize soru sormuyor ve cevaplarını bekleniyorsunuz. Siz günü, geceyi ve tıkırdayan zamanı gönül ardı ediyorsunuz.
-Gökhan Özcan'ın Ruh Yordamı kitabından-
Siz gerçekten Yaradan'la hiç konuşmuyorsunuz!
Seslerin duâya dönüştüğü bir seyr-ü seferden haberiniz yok. Küçük itiraflarda bulunmuyorsunuz O'na. Günahlarınızı tutup getirmiyorsunuz huzuruna. Keskin, samimi ve yalın değil dilinize gelen, avuçlarınıza biriken duâlar. Yalnız soğuk tekerlemeler ve otomatik formüller var dilinizde. O'ndan istemeyi bilmiyorsunuz.
Gökhan Özcan