Siz gerçekten yaradanla hiç konuşmuyorsunuz! Seslerin duaya dönüştüğü bir seyrü seferden haberiniz yok kuru itiraflarrda bulunmuyorsunuz O'na • Günahlarına tutup getirmiyorsunuz huzuruna Keskin, samimi ve değil dilinize gelen, avuclarınıza biriken dualar Yalnız , Soğuk tekerlemeler ve otomatike formüller var dilinizde O'ndan istemeyi bilmiyorsunuz. O'nu yaşamayı dillendirmiyorsunuz.
Siz gerçekten yaradanı hiç duymuyorsunuz.
Seslerin ialhi çekim gücüne hiç kapılmamışsınız. Sözler hiç nurlu duraklara götürmemiş sizi. Ağaçların tesbihini ve yüreklerin zikrini işitmemişsiniz. Sessizliği hiç dinlememişsiniz. İçinizde kabat çırpan güvercini hatırlamıyorsunuz . İçinize yüklenen çağlayanı engelliyorsunuz. Kendinize soru sormuyor ve cevaplarını bekleniyorsunuz. Siz günü, geceyi ve tıkırdayan zamanı gönül ardı ediyorsunuz.
-Gökhan Özcan'ın Ruh Yordamı kitabından-