uğultulu tepeler adlı lanet olası kitabı az önce bitirdim, o ahmak kaçık adam kendiyle birlikte beni de delirttigi için odada gidip geliyorum ne yapacağımı bilmeyerek.
Tavsiye ederim...
"Uğultulu Tepeler" kitabının yazarı Emily Bronté" nin hayatını anlatan dramatik bir film. Çok etkileyici! izlerken insanın kendinden bir parça bulabileceği duygudan duyguya sürükleyen bir yapıt olmuş. Bu tarz dönem filmleri benim için her zaman ayrıcalıklı ama bu bende farklı bir iz bıraktı...
"Bu hayatta en hakiki mutluluk, Sevmek ve Sevilmek..
8 Mayıs 1931'de Cahit Sıtkı Tarancı'nın, kız kardeşine yazdığı mektup.
💙 dua gibi
Nihal,
Biz, şimdi arasında nice mesafeler bulunan iki uçurumda birbirlerine seslerini işitmek için didinen iki garip yolcuyuz, ikimiz de yukarı tırmanmak için uğraşıyoruz. Kanatlarımız yok ki uçalım, cambaz değiliz ki çeviklikle yukarı tırmanabilelim. Hayır Nihal, biz yukarı çıkmaktan vazgeçelim, tepeler alçalsın ve bizim hizamıza gelsin. Etrafımızda ne varsa çöksün ve biz yalnız ortada kalalım... O vakit düz bir arazide birbirimize doğru koşabiliriz... Bize başka bir meydan lazım. Şimdi ömrümüz siyah ve gürültülü. Beis yok. Yarın beyaz ve sessiz olacaktır. Bu beyazlık ve sessizlik ruhumuza sinecek ve biz iki kardeş beyaz bir denizde yüzeceğiz.
Kız kardeşimin düğününden bir sahne, tamam mı?
İşte orada, içki içiyor evlendiği için pişmanlık duyuyor. Bu üçüncü, dikkatinizi çekerim.
Annem o kadar kıskanıyor ki saçlarından yılanlar fışkırıyor.
Ben ise mükemmel, diyorum.
Burada üç tane kadın arketipi var.
Kutsal fahişe, kusura bakmayın, Medusa ve ben.
Ben kimim? Hangi arketipim?