Yılmaz Erdoğan
+Beni artık sevmiyorsun öyle mi?
-Ben seni seviyorum da seni sevmeyi eskisi kadar sevemiyorum. Hani eskiden seni sevmenin,birbirimizi sevmenin yeşil gevrek bir tadı vardı. Seni güldürmemin lezzeti damağıma yerleşir orada mutlu mesut yaşardık. Yani bir şey olduğu vakit ilk ilk bunu koşayım gideyim Asuman'a söyleyeyim tarzında bir haberci telaşı olurdu.
+Şimdi ne oldu peki?
-Bilmiyorum Asuman,bilmiyorum. Kalbim bir kuyunun dibindeki suyun içinde nefes almaya çalışan bir gariban. Yukarıya tırmanmaya çalışıyor ama ne yapsın kuyunun duvarları düz,kuyunun duvarları sarp.
Köy Enstitüleri üzerine yazılan kitaplar.
1. Adıyaman Süleyman: Okul Uygulama Bahçeleri • Kendi Yayını 4. Bası 1963
2. Ağanoğlu Halit: Köy Enstitüleri Yolunda • İstanbul, 1949-A Sait Basımevi
3. Akalın Bedri: Köy Enstitülerinde Müzik Eğitimi Klavuzu • İstanbul, 1945-Milli Eğitim Basımevi
4. Akın Galip: Tonguç'un Kır Çiçekleri • Güldikeni Yayınları -
asuman: beni artık sevmiyorsun, öyle mi?
mükremin: ya seni seviyorum da, seni sevmeyi eskisi kadar sevemiyorum.. hani eskiden seni sevmenin, birbirimizi sevmenin, yeşil gevrek bir tadı vardı. seni güldürmenin lezzeti damağıma yerleşir, orada mutlu mesut yaşardı.. yani bişey olduğu vakit, ilk bunu koşayım gideyim, asuman'a söyleyeyim tarzında bir haberci telaşı olurdu.
asuman: şimdi n'oldu peki?
mükremin:bilmiyorum asuman, bilmiyorum.. kalbim bir kuyunun dibindeki suyun içinde nefes almaya çalışan bir gariban.yukarı tırmanmaya çalışıyor..ama ne yapsın? kuyunun duvarları düz..kuyunun duvarları ıslak..''
Yilmaz Erdoğan
asuman: beni artık sevmiyorsun, öyle mi?
mükremin: ya seni seviyorum da, seni sevmeyi eskisi kadar sevemiyorum.. hani eskiden seni sevmenin, birbirimizi sevmenin, yeşil gevrek bir tadı vardı. seni güldürmenin lezzeti damağıma yerleşir, orada mutlu mesut yaşardı.. yani bişey olduğu vakit, ilk bunu koşayım gideyim, asuman'a söyleyeyim tarzında bir haberci telaşı olurdu.
asuman: şimdi n'oldu peki?
mükremin: bilmiyorum asuman, bilmiyorum.. kalbim bir kuyunun dibindeki suda nefes almaya çalışan bir gariban.yukarı tırmanmaya çalışıyor..ama ne yapsın? kuyunun duvarları düz..kuyunun duvarları ıslak..
Bir Demet Tiyatro / Yılmaz Erdoğan
Cem Karaca (oh be)
Şu adadan şu Bodrum’ a yüzesim gelir /
Yüzsem de çıkamam ki of be /
Kuş olup ta o yakaya uçasım gelir /
Uçsamda konamam ki of be /
Geceleri ben adadan Bodruma bakardım /
Işıkları ben görürdüm of be /
Türküleri ben koklardım gökyüzünü ben dinlerdim /
Ve de nasıl özlerdim of be /
Ben döneksem döndüm diye memleketime /
Döndüm baba döndüm işte oh be
Cem Karaca, 1980 darbesinden sonra yurt dışına gitti. O sırada, 80′ öncesi söylediği 1 Mayıs Marşı gerekçe gösterilerek vatandaşlıktan çıkarıldı. Yedi yıl Almanya’ da yaşadı, dönemedi. Babasının cenazesine gelemedi. Maddi, manevi çok sıkıntılar çekti. Yedi yılın sonunda, o dönemin başbakanı Mesut Yılmaz’ la Almanya’ da görüşerek, C.Başkanı Turgut Özal’ a artık dönmek istediğini iletmesi için ricacı oldu. Özel bir yasa çıkartılarak affedildi ve 1987′ de tekrar çok sevdiği yurduna döndü.
Ancak, şarkılarının çoğunda sol görüşü savunmuş, işçinin, emekçinin, köylünün, ezilen sınıfların sesini duyurmaya çalışmış ve bunu başarmış bir sanatçı olan Cem Karaca’ nın, bu süreçte sağ politikacılarla bu yakınlaşması çok eleştirildi. Döneklikle suçlandı. O da 1990 tarihli ‘Yiyin Efendiler’ albümündeki ‘Oh Be’ isimli bu şarkısıyla eleştirilere cevap verdi.
youtu.be/E64CiLzBXcY