Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Elif ŞAFAK Şehrin-Aynaları
Daha önce Elif Şafak'ın Aşk ve Havva'nın Üç Kızı eserlerini okumuş ve gayet başarılı bulmuştum. Fakat Şehrin Aynaları kitabı benim için tam bir hayal kırıklığıydı. Yapılan betimlemeler gayet güzeldi yine ama üslubu ön plana koymak için resmen konu hiç önemsenmemişti. Kitabın son sayfalarında bile "Ne okudum ben, bana ne anlatıldı?" diye düşünüyor insan. Kısacası tavsiye edeceğim bir kitap değil. Kitaba puanım 3/10 :(
Kitabı okumaya başladığımda ilk 10-20 sayfayı ilginç buldum. Biraz daha okudukça aynı şekilde devam ettiğini fark ettim. Bu yüzden biraz sıkıldım. Kitapta küçük küçük bir çok başlık yer alıyor. Dolayısıyla bir olay örgüsü yok. Birbiri ardınca devam etmesi gereken olaylar, bir kaç bölüm sonra devam ediyor. Yani birbiri ile bağlantısı olmayan anlatılardan oluşuyor. Çoğunlukla Hristiyan iki kardeşin yaşadığı talihsizliklere, birbirlerine olan gizli nefretlerine, aile ve sosyal hayatlarına değiniliyor. Oldukça sakin bir ruh hali barındırıyor. Elif Şafak Türk asıllı olmasına rağmen çocukluğunu ve gençliğini farklı ülkelerde geçirmiş. Yazılarında, özellikle bu kitabında bunun etkisi olduğunu düşünüyorum. Yalnız sözcüklerin ve cümlelerin birbiri ile uyumu şahane.
Okuyabileceğiniz alışılmışın dışında bir roman... Keyifli okumalar diliyorum şimdiden.
Okuduğum en ilginç Elif Şafak kitabıydı, masal gibi başladı, iç içe geçmiş aslında birbiriyle alakalı ama karman çorman olmuş isimleri ayırt etmek bir dert, kim kimdi diye başa dönmek zorunda kalmak tam bir zaman kaybı… yine de son sayfasına kadar okuyup anlamaya çalışmak gerekiyor….
Elif Şafak'ın bir söyleşisinde söylediği bir cümle vardı;
"Her kitabın bir okunma zamanı vardır, eğer kitap ilerlemiyorsa okuyamıyorsan o zamanın kitabı değildir o" diye.
Daha öncesinde de PİNHAN ı yarım bırakmıştım ve bi süre sonra okuduğumda ennn sevdiğim kitaplardan birisi oldu. ŞEHRİN AYNALARI da zamanı gelince hatırlatacak kendisini bana eminim.
Bana uzun isimler karışık geldi hikayeleri birleştiremedim :(
Çok merak ediyorum özünde ama Elif Şafak tadını almak için bekleyeceğim.
Defalarca kez yarım bıraktım ve her seferinde baştan başladım ve nihayetinde bitti. Aslında kitabın ortalarında kitap sürükleyici hale geldi ama bence sonu havada kaldı tam anlamıyla kitaptaki yardımcı karakterler oturmamış
Başta okumaya değmeyen, karışık, bunaltıcı bir kitap olduğunu belirtmekle başlamak istiyorum. Elif Şafak gibi usta bir yazarın nasıl böyle bir eser yayımladığını doğrusu anlayamadım. O kadar farklı hikayeler, o kadar farklı kişiler var ki kitapta, okurken bunları aklında tutabilmek adına kitaptan keyif almayı bir kenara bıraktım. Betimlemelerle doldurulmuş karmakarışık bir kitap. Uzun bir sürede okuduğum, uzun soluklu bir kitap oldu. Zaten güzel ve sürükleyici olsaydı, birkaç gün içinde bitirirdim. Kitap hakkındaki incelemem bu şekilde. Keyifli okumalar, tabii mümkünse..
vasat..
Elif Şafak severim fakat bu kitabından hiç hoşlanmadım.. fazla kişi karışık öyküler zor bir bağlama biraz felsefe biraz tarih arketipler anlayacağınız keyifsiz bir okumaydı emeğine sağlık yine de
296 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Her bölümde insanı biraz daha şaşırtan ve merak uyandıran sürükleyici bir kitap. Elif Şafak da üslubunu ve bilinmezliğini burda da belli etmiş. Sonu biraz kafa karıştırıcı ama genel olarak güzeldi. Okumak isteyenlere tavsiye ederim.
▪︎Açık söylemek gerekirse sırf Elif Şafak'a duyduğum saygıdan bitirmeye çalıştım romanı.
Şimdi sevgili Şafak'ta mükemmel bir dil işçiliği var evet ama bunu ayyuka çıkarayım derken ortada kurgu denilen şeyi mahvetmiş.
▪︎Ben kitabın kurgusuna bir türlü giremedim arkadaş, varsa yolu bilen göstersin bir sayfada Venedikteyiz beş sayfa sonra İstanbul IV. Murat dönemi hoop biraz Madrid efendime söyleyeyim yüz küsür karakter yazarın ne anlatmak istediğini zaten anlamıyorsunuz ( NEDEN?)
▪︎Kısa bir alıntıyla meramımı anlatayım:
"Tek bir penceresi bile bulunmayan odanın duvarları siyah, simsiyahtı. Tavanlar o kadar yüksek oda o kadar genişti ki, içeri girdiğinde kendini küçülmüş hissetti evvela, hem sırtında taşıdığı balarısı ölüsünü, hem de yolunu kaybetmiş, sonra da birazdan fırına verilecek bir çörek tepsisine düşüvermiş küçük bir karınca gibi."
▪︎Yani sevgili yazar bilinçaltı güzel de tüm roman da böyle yazılmaz ki! Sürekli ne anlatmak istiyor dedim,kendi algımı sorguladım.
Kesinlikle yazarın başlangıç kitabı olmamalı şayet bu kitabıyla başlasaydım başka kitaplarına elim gitmezdi. Başarılı birçok romanından da mahrum kalırdım.
▪︎Kurgu yok karakterler aşırı karışık hepsi birbirine giriyor, sıfır akıcılık. Yine de bazı yerlerde çorba etse de üslubunun hatrına okudum.
Yazarı ve yayınevi bu kitabın türüne roman demiş olsalar da bu kitap başlı başına bir masallar kitabı benim nezdimde. Ayrıca okuduğum en zor Elif Şafak kitabı. Adeta Rus edebiyatı okurmuşçasına isimler ve onların takibi oldukça zordu. Okuyacaklara en önemli tavsiyem ara vermeden bir çırpıda okumaları çünkü kitabın duygusu sizi bağlı tutan. Bu duygudan bir koparsanız tekrar devam edebilmeniz maalesef çok zor. Öyle ki 296 sayfalık kitabın 250 küsürüncü sayfasında yeni bir karakter dahil olabiliyor. Ve tabi beraberinde onun hikayesi. Tüm bunları nasıl bağlayacak merakımla geçti tüm sayfalar diyebilirim. Ama bu masalımsı anlatımlar mıdır bilmem daha önce tanışmadığım bir duyguya sahip bu kitap.
Sevgiler
Hande