Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.28
Kitap hakkında o kadar çok övgü almama karşın kitabı elime alır almaz övgülerin yersiz olduğunu düşünmeye başladım. Oysaki ne kadar önyargılı ve sabırsız davranışım.
Yetişkinler ve çocuklara hitap eden bir eser .
Bir arsa ana konu olarak görünse de aslında hepimizin hırslarını , bağımlılıklarını, egosunu, elde etmek uğruna harcadığımız zamanın ve emeğin ne kadar boş olduğunu, dünya malının nasıl dünya da kalacağını bize çok guzel bir şekilde anlatmış.
Spolier vermek adetim değildir. Fakat beni en çok etkileyen Nemençek oldu. Karakterimiz asla ihanet etmeyen, ne uğruna olursa olsun değerleri uğruna ölmeyi göze alan bir karakter. Ve bu uğurda malesef sonunu bile bile savundu .
Günümüz şartlarında az rastlanır dostluk ve inanmışlık örneği...
Naçizane dünya malı dünya da kalıyor olsa da elde ettiklerimizi alnımızın teri ile kimsenin hakkına girmeden elde etmek de bir o kadar önemli gözümde.
Pal Sokagi Çocukları, bize çocuk olsalarda geleceğin büyüklerinin hırslarını, ihanetlerini, hayal kırıklıklarını, dostluklarını, inandığı uğruna her türlü savaşın verilmesi gerektiğini o kadar güzel anlatmış ki... Beni olağanüstü etkiledi.
Okuyalım... Okutalım...
Kitabı uzun yıllardır okumayı istemiştim ancak 1000kitap uygulamasını kullanmaya başladıktan sonra en çok okunan kitaplar arasında görünce okumak nasip oldu.
Bu kitap beni çocukluğuma aldı götürdü. İlkokul yıllarımdaki mahalle hatıralarımı yeniden zihnimde canlandırdı. Kitabın başlarında bir çocuk kitabı olduğunu düşünerek okumaktan vaz geçmeyi bile düşündüm. Ancak kitabın sonunda iyi ki devam etmişim dedim.
İlkokul yıllarımdaki akşam ezanı okuyuncaya kadar sokakta arkadaşlarımla oyun oynadığım günleri özlediğimi fark ettim. Sonra da lise yıllarımdaki dostluklarımı..
Kitabın en son bölümünde ise, sanırım bu herkeste olmuştur, boğazımda düğümlenen tarifi olmayan o acıyı yaşadım. Ve uzun yıllar sonra bir kitabın sonunda gözlerimden akan yaşa şahit oldum.
Küçük sarışın çocuk Nemeçek.. :((
Kent çocukları için boş bir arsa oyun alanı demek; oyun alanı ise çocuklar için yaşam alanı demektir. Pal sokağı çocukları için de arsadan öte yurttu, özgürlüktü. Kitapta da Kızıl Gömlekliler adlı bir grup varlıklı çocuğun Pal sokağı çocuklarının arsasını ele geçirmek istemesi üzerine yaşanan kıyasıya mücadeleyi anlatıyor. Aslında Kızıl Gömleklilerin savaş amacı kendilerine ait bir oyun alanları olmamasından kaynaklanıyor, yani yaşam alanı. Pal sokağınınsa, kendine ait olanı canı pahasına korumasından.
Ama sorgulamama sebep olan şey, savaş kısmında günümüz politikası işleniyor olması. 2 grubun isteği de pek tabii geliyor bana. Lakin bunu savaşmadan çözemezler miydi? Bu arsa hepimize yeter deyip birleşemezler miydi? 2 grubun da başkanları fazlasıyla mert ve hakkaniyetliydi. Bence birlikte götürülebilirdi. Ama kendinden farklı yaşam statüsünü çocuklar bile kabul edemiyor tıpkı büyükler gibi, akıllarına barışçıl bir fikir gelmedi ve mertçe savaşmayı öngördüler.
KEŞKE BÜYÜKLER DE MERTÇE SAVAŞSA ÇOCUKLAR EN AZINDAN ONU BECERİYOR!
Pal sokağı çocukları
Tatlı çerezlik bir kitap şeker portakalına benzettim ben, onun bir iki tık altı olabilir. Pal sokağı çocuklarının mücadelesi içinize işliyor tatlı tatlı...
Öncelikle merhabalar. Çok güzel çok anlamlı bir kitapla geldim. Öyle bir kitap ki küçücük bedenlerdeki büyük fedakarlıklari, umutları ve sevgiyi anlatan insanı kâh ağlatan kâh sevindiren içinizi sımsıcak eden bir kitap. Bu kitabı okurken keşke tekrar çocukluğuma dönsem ve orada kalabilsem dedim kitabımız arkadaşlığı, cesareti,fedakarlığı, sevgiyi çok güzel bir şekilde anlatmış betimlemeler o kadar anlaşılır ve güzeldi ki sanki okumuyor olan biteni izliyordum. Ancak sonlara doğru malesef hüzün benimleydi boğazımda bir düğüm gözlerimde yaş birikti keşke daha çok bilsek dostluğu düşmanlığa hiç yer vermesek. Ve en önemlisi keşke içimizdeki çocuğu hep yaşatabilsek.
9 Mayıs 2024 Perşembe
Şeker Portakalı kitabından sonra beni en çok etkileyen çocuk kitabı oldu.
Pal sokağı çocuklar, bir grup çocuğun arkadaşlıklarını, oyunlar oynadıkları arsa için verdikleri mücadeleyi, hem çocuksu hemde bir yetişkin karşısında bilmiş bir edayla konuşan ufaklıklar tadında okuyucuyla buluşuyor.
Her karakterin ayrı bir özelliği ile karşımıza çıkması da ayrı bir ders veriyor. Ben yazarın kalemini çok beğendim. Sadece çocuklarım değil kesinlikle yetişkinlerin de okuması gerekiyor.
‘’Janos Boka gözlerini sıraya dikmiş düşünüyordu:
Basit çocuk ruhunda derinden derine bir şeyler değişiyordu:
Hayata dair, hani içinde hepimizin bazen kederli, bazen neşeli köleler olduğumuz hayata dair, bazı gerçekleri kavramaya başladığını hissediyordu.’’
Son sayfadaki bu sözlerle incelemeye giriş yapmak istedim, Pal Sokağı Çocukları. Kendi dünyaları içerisinde yaşayan, kendi saf ve masum güzelliklerini ve küçük şımarıklıklarını gördüğümüz bir grup çocuğun hikayesi. Nemecsek’in cesurlu gururlu tavrı, Boka’nın sahiplenici ve liderlik tavırları ile diğer tüm ‘’Macun Derneği Üyeleri’’nin temiz gönüllerini ve ‘’Kızıl Gömlekliler’e’’ karşı gelişlerini okurken kendimi hikayenin içerisinde Budapeşte’deki bu Pal Sokağında buldum.
#okudumbitti#
Burcu Şahin'in bana göndermiş olduğu hediye kitap olan, Pal sokağı çocuklarını nihayet bitirdim.
Pal sokağı çocukları okurken de bana da keyif verdi. Pal sokağı çocuklarının ülkeyi kurtarmak için Kırmızı Gömleklilerle verdiği mücadele çok güzeldi.
Okurken bilmediğim bir çok bilgi öğrendim, el koydum gibi..
Baroşka tam benim kafada biri. Nemekeşe de okurken çok üzüldüm. Allah kimseye yaşatmasın.
Puanım 10 üzerinden 10.
240 syf.
·
Puan vermedi
“Zavallı Neçemek...
Bu kitabı okurken çocukluğumuzun esintilerine kapılmamak sanırım zor. Güzel bir kitap. Gayet sade buldum ne çok hayali nede çok ağır bir üslup kullanmış Ferenc Molnar.
Pál Sokağı Çocukları Hakkında
Kayboluyoruz yavaş yavaş. Çocuk olarak kalamıyoruz sanki. Hadi biz büyüdük. Yeni nesil neden çocuk gibi değil. Neden ellerde hep bir cihaz. Üstündeki giysiler hep on yirmi yaş büyük.
Neden duyamıyoruz birbirimizi. Neden aynadaki görüntümüz dahi bize yabancı geliyor. Oysa ne güzel çocuklardık. Birbirimizi çok severdik. Sabah kalkardık, okula