İnsanları iki bölüme ayırırdı: Namuslular ile alçaklar, ortası yoktu bunun.
Altıncı koğuşKitabı okudu
Halk, büyük amaçlar taşımadan yaşıyordu; gününü gün etmeye bakan bu insanlar yaşamlarına renk katmak için zorbalığa başvuruyor, kendilerini anlamsızca işlerine veriyorlardı. Bir de hile hurdayla uğraşanlar vardı ki, hiç sormayın! Alçakların karnı tok, sırtı pekti; namuslu insanlar ise yarı aç dolaşıyordu.
Altıncı koğuşKitabı okudu
Mutsuzluk insanları birleştirmez, birbirinden koparır; üzüntülerin benzer olduğu, karşılıklı yakınlaşmanın beklendiği durumlarda bile hallerinden oldukça memnun insanlardan daha fazla haksızlık, kötülük yaparlar.
Mutsuz insanlar bencil, kinci, acımasız olur, kolaylıkla haksızlık yapar, birbirlerini anlamayacak kadar ahmaklaşırlar.
Başkalarının kişiliğine saygınız yoksa onlardan uzak durun hiç olmazsa!
İnsan ancak bir yakınını kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya kaldığında anlıyor onu ne kadar sevdiğini!