Ne olan ne de olmayan ilişkiler
Tavsamaya yüz tutmuş bir ateş gibi
kendi kendine tüter ilişkiniz. Ne uzaklaşabilir ne katlanabilirsiniz. Ne olduğu gibi sevebilir ne hepten vazgeçebilirsiniz.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Getto
Demek ki biz, bizlere çocukluktan itibaren söylenen tüm önyargılara ve kalıplara
rağmen zihnimizin duvarlarını aşabiliyor, birbirimizi sevebiliyor ve sevilebiliyoruz. Demek ki insan, her yerde insan. Dünyanın her yerinde benzer hüzünleri, aşkları, hüsranları…
Ne var ki camdan bir gettoda yaşıyoruz çoğu zaman. Farkında bile olmadan. Cam şeffaf ya, hani arkasını görebildiğimiz için zannediyoruz ki etrafımız açık, açıklık. Halbuki ha
tuğla, ha cam, sonuçta katı ve donmuş, sonuçta aynı yalıtılmışlık. Gettoda hayat tekrara ve aynılığa dayanır. Her gün bir öncekinin aynıdır. Her ahbap, her arkadaş bir başkasına benzer. "Adamım" dediklerin aslında seni zihnen daraltır, ruhen kuşatır. Gettoda farklılıklar "yok" denilecek kadar azdır.
Rutinden beslenmez insan. Herkesin birbirine benzediği ortamlardan sanat çıkmaz. Edebiyat çıkmaz. Felsefe çıkmaz.
Yaratıcılık çıkmaz. Aynılık, sadece kendini doğurur, tek bir sesin yankılarıyla geçer zaman. Bir toplum benzerlikten, monotonluktan, tekrarlardan değil; sentezlerden, yeniliklerden, dinamik ve demokratik bir ritimden beslenir. Insan, şu hayatta bir şey öğrenecekse şayet, kendisine benzemeyenden, kendisi gibi olmayandan öğrenir.
Sayfa 75 - Doğan KitapKitabı okuyor
Ertelemek, yaşamın mayasını kaçırır. Kızdıysan bağır, sevdiysen söyle, özlediysen arkasından koş.
Zihnimin bir köşesinde bir umut pırıltısı, gece karanlığında gezgin bir ateşböceği gibi yanıp sönüyor.
İncinmiş yürekler, anlatılmamışlıklar, anlaşılmamışlıklar...
O kadar hızlı geçiyor ki zaman, içe dönüp bakmaya vakit bulamıyoruz.
Sayfa 90Kitabı okuyor
Eğilip bükülmeyen sonunda kırılır, düşünmediler.
Eğilmeyen bükülmeyen sonunda kırar, düşünmediler.
Kadınların içindeki diktatör; sevdiği erkeğe annelik etmeye kalkar’
Erkeklerin içindeki diktatör; sevdiği kadına efendi olmaya kalkar…
Sayfa 47
Öyle kelimeler vardır ki, istesen bile hafife alamazsın.
Ben ne vakit böyle oldum? Hangi dönemeçte yitirdim inancımı, iyimserliğimi, cesaretimi, girişkenliğimi?