Meded ve himmet istenen kişinin bizzat kendisinde bir varlık görüp talep ondan beklenecek olursa, elbette caiz olmaz. Sahibini şirke düşürür. Ama "ya Rabbi, benim sana şahsım adına elimi açmaya yüzüm yok, nezdinde sevgili kulun olduğuna hüsn-i zan ettiğim falan kulun hürmetine bana meded eyle!" anlamında bir istimdad, insanın benlik duygularını siler. Böyle bir himmet ve meded talebinin gıyabta olması ile huzurda olmasının bir farkı yoktur.