“biz namuslu yaşadık tilda. iyi insanlar olduk”, yaşar kemal'in ölen eşi tilda'nın mezarı başında söylediği cümle. En uzun romandan daha uzun, en ağırından daha taş.
Birbirini paramparça kesen insanlar gördüm. Hiç düşünmeden birbirini yok ettiler. Güya hepsi ilerleme adınaydı. Ne değişti peki? Birbirimizi ve yaşadığımız dünyayı yok etmeye devam ediyoruz. Biz kendimizi kurtaramayız.
(2024 yapımı 3 Cisim Problemi isimli Netflix dizisinden)
Biz hepimiz lüzumundan fazla ciddiyiz
Belki de bunun için mutlu olamıyoruz
Rasim Özdenören
‘’Olur böyle şeyler, biz insanlar hayal kırıklıkları, kaybedişler, başarısızlıklar konusunda mahirizdir.’’
José Saramago
kaybettiğin yerde bekleme!
Kaybettiğin yerde bekleme, güçsüzler öyle yapar.
Sana kapanan kapıyı bir daha çalma,
Kapanan kapıyı acizler çalar.
Unutma ki bu aşağılık dünyadasın;
Kötülüğü baştacı edip iyiliği çılgınlık sayan dünyada.
Şunu iyi bil ki; şeytan da kutsal kitaplardan örnekler verebilir.
Ve cehennem boş, şeytanların hepsi burada…
Her düşünceni dile getirme,
Sana
Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım...
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: "Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını.
İnsanlar "Ben" demeye o kadar alışmış ki,
"Biz" demenin olgunluğunu ötelenmek zannediyor.
Oysaki geceyi süsleyen yıldızlardı, sadece ay değil.