Atilla’nın vücudu, Avrupa ile Asya’nın hazineleri altında yavaş yavaş erirken, onun etrafında bir destan ışığı sarmaya başladı.
Sayfa 256Kitabı okudu
Barışta bir olunuz!
Sayfa 235Kitabı okudu
Atilla nefsinde sonsuz imkanlar taşıyan bir gelecek adamıydı. Atilla tahrip etmek için değil, fakat başka, yepyeni bir bina vücuda getirmek için tahrip ederdi.
Sayfa 225Kitabı okudu
Fakat düşünülmüyordu ki bu asi reislerin arkasında koskoca bir millet vardı. Öyle bir millet ki, onun bağrında Roma düşmanlığı ve istiklali hürriyet aşkı yanıyordu.
Atilla’nın Başarmak istediği iş milletlerarası bir şeydi. O, buna muvaffak olmak için her türlü vasıtaları müracaata ve kısaca, yabancı kavimlerin milliye emellerini tahrik etmeye mecburdu.
Sayfa 98Kitabı okudu
Harp, Atilla’nın nazarında ikinci derecede bir iştir. Hun Kralı, maddi ve menfaat görmedikçe tehlike ve masrafın asgari bir halde olduğuna kanaat getirmedikçe harbe girişmezdi; tam vaktini beklerdi.
Sayfa 91Kitabı okudu
Şimdi her şey hazırdı. Atilla milletini birleştirmişti.
Sayfa 78Kitabı okudu
Çinliler pis kokulu ismini verdikleri Hunlar’dan çok nefret ederlerdi. Böyle olmakla beraber bu korkunç komşularla iyi geçinmeyi tercih ediyorlardı.
Sayfa 77Kitabı okudu
Bazı anlarda insanın neye muhtaç olacağı bilinmez.
Sayfa 75Kitabı okudu
Bu kadar parçalanmış bir millete, hiçbir milli his bulunamazdı.
Sayfa 64Kitabı okudu