“Kanatları varmış kalbin;
Sevince uçar,
Sevilmeyince göçermiş.”
Cahit Zarifoğlu
"Üçe kadar sayıyorum diye tehdit ederken bile araya iki buçuk sokan vicdanlı çocuklardık biz, ne ara bu hale geldik?"
Rüyasında Necip Fazıl’ı görüyor. Necip Fazıl ona “yirmibeş sene sonra kavuşacağız” diye sesleniyor. Cahit, rüyasını yorumlarken, “demek ki, 25 yıl daha yaşayacağım.” diyordu. Ama bir yakını “Cahit, rüyasında günleri yıl olarak görmüş.” yorumunda bulundu. Gerçekten de bu rüyadan yaklaşık 25 gün sonra hayata veda etti.
Sayfa 39
Zarifoğlu, korkularını Rasim abi’ye anlatıyor...
Bir defasında otomobille köprüden, Boğaz Köprüsünden geçiyordum. Ama köprüye nasıl çıktığımı fark etmemiştim. Sonra birden köprüden geçmekte olduğumu fark ettim. Köprü... malûm... kapalı bir yer. Şaşırdım. “Köprü nasıl kapalı bir yer olur ?” dedim. “Köprünün her tarafı açık değil mi ?” “Öyle mi sanıyorsun, dedi. Köprü kapalı bir mekandır. Oradan dışarıya çıkacağın bir yer yoktur. Bunu fark ettiğim anda var gücümle gaz pedalına bastım, bir yandan da iki elimle kavradığım direksiyonu gövdemle ileri doğru ittiriyordum. Bir an önce oradan fırlayıp çıkayım diye.
Sayfa 39
Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki herşey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi.
''Bir değirmendir bu dünya öğütür bir gün bizi''