Toplumsal evrim, insanı çileden çıkaracak şekilde yavaş yürüyor, değil mi yavrum?
Şimdi tuhaf bir his çökmüştü içime.
İnsan kendisini bile kaldırabilecek kadar ustalaşmalıydı.
Herkesin suçlu olduğu bir yerde, kimi cezalandırabilirdiniz ki?
Tüm dünya bir sessizliğe gömülmüş, fakat bu, fırtınadan önceki sessizlik.
Sanki hiçbir şey gerçek değilmiş gibi.
"Zihnim benim krallığımdır."
Ona bakarken büyük bir haz alıyordum.