SESİMİZİ DUYMADILAR
Gece 04.17’ydi. Elektrikler kesilmiş ve ışıklar sonsuza dek kapanmıştı. Aydınlık yoktu. Zifiriydi. Karanlıktı. Tek bir ışık zerresi yoktu. Sadece çocuklar, gözleri ve gülümsediklerinde ortaya çıkan yarısı dökülmüş dişleri kalmıştı. Onlarında ellerinden gelecekleri, umutları, hayalleri alınmıştı. Sahi ne kalmıştı geriye!? Üç beş sistematik cümle dışında dev gibi içine geçen bir kara delik.
Ölümün sesiydi ve geride kalanların sessiz çığlıklarıydı yeri göğü inleten, varlığımızın her bir zerresini titreten, dağı yaran, taşı kıran, zeytin ağacını ortadan ikiye bölen… Yeşerecekti dağ tepe, dikilecekti bina ayağa, büyüyecekti çocuklar, gerçekleşecekti umutlar; çalınmasaydı hayaller.
Özkan Abi’nin dediği gibi OLDURAMADIK.
Ama ne diyordu Nazım:
“Motorları Maviliklere Süreceğiz
Çocuklar İnanın İnanın Çocuklar
Güzel Günler Göreceğiz Güneşli Günler”
Minicik gövdeme yüklü kaf dağı
Bir zerreciğim ki arşa gebeyim
Dev sancılarımın budur kaynağı...
N. F
Okuma Listem
DÜNYA EDEBİYATI 📚
*HOMEROS
İlyada Destanı ✓
Odysseia Destanı ✓
*DANTE ALİGHİERİ
Yeni Dünya✓
İlahi Komedya✓
Mitoloji
_Evridiki_
_Evridiki, Orfe’nin kavuşmak istediği sevgilisidir. Bir gün Evridiki'nin bacaklarına bir yılan dolanır. Sevgilisi bu yüzden ölüp yeraltına gidince, sevgilisini kaybeden Orfe de ona kavuşmak için büyük çabalar gösterir, ilahlardan yardım görme umuduyla, özlem içinde çalgısını çalıp dururken harikulade, ahenkli müzikler yaratır.
Falih Rıfkı Atay
_Çocukluğumuzda Türk, kaba ve yabani demekti. İslam ümmetinden, Osmanlı idik. Vatan sözü yasaktı. Padişahın kulları idik. Okul çıkışında ’Padişahım çok yaşa’ diye bağırırdık. Arap’a Arap, Arnavut’a Arnavut, Rum’a Rum, fakat kendimize Osmanlı derdik. Bütün ekonomi, bütün iç ve dış ticaret, bakkallara kadar çarşılarımız, kadrolarında bir tek Türk
İki Dağ ve Bir Yol Hikayesi
Evvel Zaman içinde Kalbur saman içinde .
Horozlar tellal iken,Pireler hamal iken.
Bilinmeyen bir diyarın bilinmeyen bir halkı varmış.Bu diyarın ve bu halkın keşfi oradaki zenginliklerin keşfi ile bilinmeye başlanmış.
İnsanlar dağlarının zirvelerine çıkıp ucu bucaksız olan ovalarına bakıp bakıp kendilerinden geçiyorlarmış.Dağdaki yaban keçilerinin