30 varım ama 31 yokum. 30+1 yaşlandık..
KENDİME NASİHAT
Hayat tek şerit giden bir yol değil. Dönemeçleri, yokuşları karşıdan gelen arabaları olan yorucu bir yolculuk. Menzile odaklanma sadece yolu sev. Molaların, frene basmaların, karşına çıkan kırmızı ışıklar seni durdurmasın.
Sen nasıl biri olursan çevrende öyle insanlar biriktirirsin. Yakınında olanların sana yaptığı haksızlıklar için üzülmeden önce kendi mahkemeni kur. Hayatının savcısı ol. En acımasız soruları herkesten önce sen kendine sor. Duyacağın cevaplara hazır ol!
Mutluluğu sebeplerde arama. "Şu olursa çok mutlu olacağım" diye başladığın her odaklanma sana sadece artı stres kazandırır. Hayatının amaçlarını ve çabalarını sev, sonuçlar hediyesi olsun.
Çevrende omuzlarını düşürecek kişileri tutma. Eleştiri ile hadsizliği karıştıran ve negatif enerjileri ile yolunu tıkayan herkesi çıkar hayatından.
Affet! Kendini affederek başla başkalarını affetmeye.
Kendin olmaya çalış. Başka hayatları taklit ederek ancak kendini kandırırsın. Seni olduğun gibi seven insanlarla daha mutlu olacaksın, n'olur bunu unutma!
Bencillik ile bireyselliği karıştırma. Kendi hayatını merkeze koyarak başkalarına haksızlık yapma. Senin hakların senin ihtiyaçların senin mutsuzlukların senin isteklerin yok sadece, bunu aklından çıkarma!
Ölüm gerçeğini unutma! Bir gün ansızın tüm planların yarım kalacak. Belki taze aldığın ekmeği yemeden gelecek ölüm, belki bir duş almaya bile fırsatın kalmayacak.
Yanılmaktan korkma. Eline yüzüne bulaştırdığın ne varsa nişan gibi taşı boynunda. Onlar senin tecrübelerin, büyümelerin, olgunlukların olacak çekinme!
Su taşıyorum sanırken baktım testi kırıkmış
Sadettin Ökten'in bir sözü var:
"biliyorsunuz en büyük fakih kalbinizdir" der.
Ben bu sözü alıp alıp kalbime danışıyordum bazı şeyleri. Sonra bir şeyi farkettim yine kendimce. Fakih bir kalbim var mı, bunun için çabaladım mı ki!
Nasıl olur fakih bir kalp? Kalbime incelik öğretmeliyim o halde. Ona güvenecek kadar arı, duru olması için çabalamalıyım. Fakih bir kalp olmak için kaç fırın ekmeği yeterli. Haydi Hıdır sıva kolları, seferde sanırdın kendini, düş yola...
🌾
Gurbet işçisinin mektubu
Çile yorgunu sevdiğim benim
Senden ayrıldıktan sonra
Gör ki neler değişti yaşamda
Ben’i bizde
Biz’i bende yaşıyoruz şimdi
Ekmekse bir çıkında
Yemekse bir tavada
Eller aynı ellerimiz
BENİ TUTMA
Öyle çok şey var ki, anlatacak...
Ama şimdi ben burada bunları anlatmak istemiyorum desem de yalan olur.
Sende ince ip inci sorunlarınla beni incitmesen çok iyi olur.
Yağmurlu uzun bir yolu düşe kalka yürümeye çalıştık,
Ve inanılmayacak kadar duygusal bir geçmişimiz oldu seninle,
Üstelik biz bunu bir ömür boyu sürüp gider sanmıştık
Susuz gözlerimde yanan bir şarkının en güzel gözlerinin sahibiydin sen.
Cennete açılan dualarımın utangaç halinin adıydı Yüzünde ıslanan bir
yağmurun gökyüzünün elindeki bir Yusufçuk kuşunun memleketi yüreğin.Susma
beni içinde, dök yüzünü içime. Yoz bir karanlığın ortasına bağdaş vurma.
Acılardan boşan ve düş kalbimin sen kokan dağlarına. Sen ulu
Gurbet işçisinin mektubu
Çile yorgunu sevdiğim benim
Senden ayrıldıktan sonra
Gör ki neler değişti yaşamda
Ben’i bizde
Biz’i bende yaşıyoruz şimdi
Ekmekse bir çıkında
Yemekse bir tavada
Eller aynı ellerimiz