O hazret buyurmuştur ki “Benim bu dünya ile işim nedir? Ben bu dünya ile değilim, ancak bir süvariye benzerim ki yol üzerinde bir ağaç altında gölgelenip bir miktar duraklar, sonra o ağacı terk edip yoluma giderim”.
Aşktır nar-ü nur-ı tabende
Merd-i azdeyi eder bende
Aşk kafir eder müselmanı
Bahşeder sonra lübb-i imanı
Aşk gönülden gözden pinhandır
Daima can içinde ol candır
KIT’A
“Aşkın şarâbın ver bana
Tâ kalmasın havf u recâ
Endîşelerden kıl rehâ
Mest eyle meydan sâkîyâ
Nân istemem âb istemem
Âşâyiş-i hâb istemem
Yârân u ahbâb istemem
Aşkın meyidir pes bana”
KIT'A
“Sâki getir o bâdeyi bu çend u çün içûn
Ol bahr-i aşkdan ki komaz dilde çend u çûn Benden beni halâs kılıp akıl elinden al
Kim ilm-i aşk fehm edemez akl-ı zûfûnûn”