"Üzülme," dedi.
"Bazen mecbur kalır insan."
İnsan olmak için pek akıllı olmaya gerek yok. Hatta bana öyle geliyor ki, bazan tam tersi oluyor. Gerçekten zeki ve kurnaz bir adamı al örneğin, iyi bir insan çıkması nadirdir."
Uzaklarda bir yerde sert esen rüzgarın sesi geldi.
Sel yayınları
yesil gölün yüzeyinde karanlık çökmek üzereyken hiç kıpırtı yoktu.
Sel yayınları
sadece o uzun süren durgunluk yaşandı.
bu durgunluk bir andan çok daha fazla, uzunca bir süre boyunca asılı kaldı havada.
Sonra her şey yavaş yavaş uyanmaya başladı yeniden, zaman ağır ağır geçmeye başladı yine.
Sel yayınları
yara alabilecek her tür duyguyu içine
akıtmış, sonsuz bir duygusuzluk içinde duruyordu öylece.
Sel yayınları
"Seni korkutmak istemedim, Ben kendimden söz ediyordum. Gece burada tek başına bir adam düşün, işte ya kitap okuyor ya da bir şeyler düşünüp öylece oturuyor. Bazen düşüncelerini birine söylemek ister, doğru mu yanlış mi diye! ama kimsesi yoktur. Bir şey görünce bile onu gördüğünden tam emin olamaz gösterecek kimsesi olmadığından. Yanindakine dönüp 'Gördün mü sen de?' diye soramaz ki. Bilemez ne gördügünü. Soracak kimsesi yoktur ki. Ben de burada bir seyler gördüm. Sarhoş da değildim.”
Sel yayınları
"Sana bir şey diyeyim mi?
İnsan çok uzun süre yalnız kaldı mı hastalanır, yalnızlıktan hastalanır."
Sayfa 87 - Sel yayınları
"Kitaplar bir halta yaramaz. İnsanın birine ihtiyacı vardır, birine yakın olmak ister." inler gibi devam etti. "Kimsesi yoksa delirir insan. Kim olduğu hiç önemli değildir, yeter ki yanında biri olsun. İnanın bana, insan fazla yalnız kaldı mı, hastalanır."
İnsanın yanında olacak birine ihtiyacı var. "İnsan yanında biri olmazsa delirir. Kim olduğu hiç önemli değildir, yeter ki yanında olsun." Ağlamaya başladı….
Sayfa 87 - Sel yayınları