Sevebilime yetisi yaşamın tümünde verimli ve etkin çalışmama sonucu kazanılan yoğunluk uyanıklık ve canlılık gerektirir. Diğer konularda üretken olmayan sevgide de üretken olamaz.
inancı az olanın sevgisi de azdır
Kişi ayrıca bilinçli olarak sevilmemekten korkan birinin aslında bilinç altında sevmekten korktuğunu fark etmelidir. Sevmek kendini karşılıksız olarak adamak, sevgimizin sevilen kişide de sevgi oluşturacağı ümidini taşımak demektir. Sevgi bir inanç eylemidir. İnancı az olanın sevgisi de azdır.
Sevilmek ya da sevmek çok önemli bazı değerleri düşünmek ve bu değerler için herşeye son verecek adımı atmak için cesaret gereklidir.
Akla dayalı inancın temeli üretkenliktir, inançlı yaşamak üretken yaşamak demektir.
Aynı anlamda bizim kendimize de inancımız vardır. Tüm yaşamımız boyunca değişen koşullara, fikir ve duygulara rağmen içimizde aynı kalan bir ben'in, bir özün bilincindeyizdir. Ben kelimesinin de kendimize ilişkin tüm yargılarımızın arkasındaki işte bu özdür. Eğer kendi varlığımızın kalıcılığına inancımızı yitirirsek özümüz hakkındaki duygumuz sarsılır. Ve bu nun sonucu olarak da duygumuz için başkalarının onayına bağımlı kalırız. Ancak, kendine inancı olan, bir kişinin, başkalarına da inancı olur, çünkü o yarın da bugünkü gibi olacağını, neler düşünüp nasıl davranacağını bilebilir. Kişinin kendine inancı, sözverebilme becerisinin bir sonucudur ve dolayısıyla da Nietsche’nin dediği gibi, insan söz, verebilme yetisine göre tanımlanabilir, inanç insanın varoluşunun bir koşuludur. Sevgiyle olan ilişkisi açısından bunun anlamı kişinin kendi sevgisine olan inancı, başkalarında sevgi yaratabilme ve bu sevginin geçerliliğidir.
İnanç nedir, inanç mutlaka Tanrıya ve dinsel doktrinlere de inanmayı mı getirir? inanç, mantıklı düşünmeye aykırı ya da ondan kopmuş bir şey midir? İnanç sorununu anlamaya başlayabilmek için akıllı ve mantıklı olmayan inanç ayırımını yapmalıyım. Akıllı olmayan inançtan benim anladığım, boyun eğmeye ya da mantıklı olmayan otoriteye dayalı inanmadır (İnsana ya da fikre). Aksi, mantıklı inanç ise kendi düşünce ve duygularındaki deneyimler aracılığıyla kişinin için de kökleşmiştir. Mantıklı inanç öncelikle birşeye inan mak demek değil, yargılarımızın ne denli kesin ve değişmez oluşudur. İnanç, özel bir inanma şekli değil, tüm kişiliği kapsayan bir karakter özelliğidir.