İnsanı en çok haksızlığa taraf olan kalabalıklar üzüyor. Aslında her şey apaçık ortadadır, herkes olan bitenin farkındadır da... Bilirsiniz. Çakalkaplan'daki o cümleyi hatırlayın: "Üzülme, insanların çoğu maskeli artık." Önce zor geliyor sonra insan alışıyor.
Aslında anladım, insan hiç tükenmiyor. Bu dünyadan geçip gitse de mutlaka bir ses ya da iz kalıyor.
Sayfa 132
"Ben her şeyi eskitmiştim Servet Hanım. Özlemimi bile. En uzun yolculuğuma başlayacakken size rastladım. Şimdi yapraklarınıza dokunmaktan korkuyorum. Yeterince yitirdim çünkü."
Burhan Günel
