sana kavuşmadan
bitirirken yolumu
otel odalarında yaşadım ölümü
yankısız
bir derin kuyu
yokluğun
pencereyi açınca
yıldızlarla doldu oda
boş yatak, askıda giysilerin
akşam
parkların kapanış saatinde geliyorsun
heykellerle sarmaş dolaş
ağaçlar
çoktan döktü yapraklarını
dallarda çıplaklığın
bakışın
tenime değince
çalan trampet
mazimde kaldı. ama belleğimde etkisi sürüyor hâlâ. tenimde de.