İnsanlar sadece geride onlar için bir şey kalmazsa yok olur.
Hayatım..
Bunları yaşamak için fazla küçük ve kırılgan görünüyordu. Şimdiye kadar nasıl dağılmamıştı?
Pencereye tünemişti. Parlak ışık onu rahatsız etmiyor gibiydi. Belki, sadece belki, yeterince ışıkta kalırsa hayatındaki tüm karanlığın boğulup gideceğini düşündüğünü hayal edebiliyordum.
Ahhh hayal alemim..
Orada sonsuza dek yaşayabilirdim. Ve kim suçlayabilirdi ki beni? Hayal âlemi yaşanacak en güzel yer.
Etrafım harcanıp giden zihinlerle dolu.
O her zaman benim bir parçam olmuştur ve bir insana bu kadar yakınken acınızın ona sıçramamasını bekleyemezsiniz.