Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Bize canlılık kazandıran üstün duygularımız, dünyanın karmaşası içinde kaybolup gidiyor..
Rahat, akıllı insanın, mutsuzun halini görmesi boşuna, onu iknaya çalışması boşuna! Tıpkı hastanın yatağı başında duran sağlıklı kişinin, ona kendini gücünden bir damla bile aktarmaması gibi.
Reklam
Birinin yüreği üzerinde sahip oldukları güçle o yürekte kendi kendine serpilen yalın sevinç duygularını baskı altına alanlara lanet olsun
İşte sorun burada , birinin zayıf ya da güçlü olması değil, acısının ölçüsüne dayanıp dayanamayacağıdır.
Siz ahlak insanları! İçeni azarlıyor, saçmalayandan nefret ediyorsunuz, papaz gibi geçip gidiyor ve sizi onlardan biri gibi yapmadı diye, Tanrı'ya şükrediyorsunuz.
+ Hangi sebepten meydana gelirse gelsin, bazı faaliyetler hep kötücül kalır. - Yine de azizim burada bazi istisnalar vardır. Doğru, hırsızlık bir kötülüktür; ama kendini ve yakınlarını, bulundukları açlıktan ve ölümden kurtarmak için soyguna çıkan insan, acımayı mı yoksa cezayı mı hakediyor? Yasamız bile, bu duygusuz titizler bile, insafa gelip, cezadan vazgeçiyor.
Reklam
Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde, "Al işte, yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler" diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
... Bu yürek kadar günü gününe uymayanı, bu yürek kadar kararsızını görmüş olamazsın. Sevgili dost!
Dünyada her şey bir rezilliğe çıkıyor ve kendi tutkusu, gereksinimi olmadan, başkaları istiyor diye, para ya da şan için çalışıp didinen bir insan budalanın tekidir.
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.