Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Artık umutsuz yazacaklarım
Kaçarak yaşamak, kaçamak yaşamak, yaşamak yarım
Yaşlanıyorum ve zorlaşıyo' yapacaklarım
Kırışıklarım var artık, var kazayaklarım
Önüm kış ve azalmış yakacaklarım 🚬🚬
Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde, "Al işte, yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler" diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Bu insanlarla düzgün iletişim kuramıyorsun, işin en kötü tarafı böyle olduklarını kabul etmiyorlar ve sürekli kendini açıklama halinde buluyorsun. Kendi halinde bırakınca da engelliyor. Ya madem engelleyeceksin ne diye beni o kadar konuşturdun?! Bir ara kendimi suçlu bile hissettim! Çok güzel bir atasözü var "Dervişin fikri ne ise zikri de odur" hem kendi düşündüğün gibi algılıyorsun hem de sonra konuşmuyorsun. Vallahi de hiç konuşmayın daha iyi. Kibarlık yapıp cevap veren de ve hak geçmesin diye kendini açıklayanda suç! Kaç yaşına gelmiş insanlarız sizin tribinizi mi çekeceğiz
Mamafih
@Sadeceekitap
·
30 Mayıs 00:29
Alıngan insan çekilmiyor kardeşim. Bir de uzatıyorsa meseleyi aman aman evlerden ırak.