Bu kalabalık bunaltıyor artık. Varlıkları değil, sesleri. Koca bir gürültü koca bir kıyamet, asıl duymamız gerekenleri gizliyor gibi. Ayhan Geçgin, "İnsan sesinin olmadığı bir yere gitmek, durmak, sadece boşluğu dinlemek istiyorum. İnsan sesi, dinlemem gereken şeyi işitmemi engelliyor." der. Öyle bir his sevgili okur: Kısacık bir
Bir et kemik torbası degilim ben
Bir hasar raporu degil yazdıgım
Bir ask mektubudur ey sevgili,
Kızıl-kıyametten önce…
Seninle başladım bitsin seninle
youtu.be/HufUz-s94PU?si=...
Seninle başladım, bitsin seninle...
Ve gün be gün, ben seni düşünürüm. Sen benim her şeyimsin ey sevgili. Rüzgarlara ezberlettim söyleye söyleye ismini ben hep uzaklara ismini sayıklarım sılamsın, sevdamsın, sabır taşımsın, kalemim adından başka ad yazmaz. Bu kütükte başka bir ad okunmaz narına nuruna kurban olduğum seven sevdiğinden asla yakınmaz ben sevda bölüğünde kıdemli bir askerim terhis olsam gidecek bir yerim yok yüreğimden başka silah taşımam bütün adresleri iptal ettim benim senden özge gerçek yarim yok. Sen benim her şeyimsin ey sevgili. Ben rol gereği aşık değilim deme bu garibin benimle işi ne...
Aşkım beni teşhir eder, sesim içime saklanır. Aklanırsa adım, seninle aklanır. İstersen durmadan adres değiştir, gözlerimi bağlasalar da bulurum seni. Ben, türkülerde tanıdım Fizan 'ı, Yemen'i anlasam ki sesim sesine değmiştir, bütün gemileri yakar gelirim.
Bu bir taahhüttür; sına beni.. En deli rüzgarların önüne sür, bulut-bulut, bir yerde yanlış yaparsam adımı unut. Son kurşunu kendime sıkar gelirim. Bir et kemik torbası değilim ben Bir hasar raporu değil yazdığım bir aşk mektubudur ey sevgili, Kızıl-kıyametten önce...
Ve görmek için bakmaya gerek yok her dilde güzeldir senin adın meydanlar sarsılır sen ortaya çıkınca yeter ki görecek göz, göz olsun.
Velhasıl uzun sözlere hiç gerek yok dil hicâbından lâl olmalı seni anarken ey benim tabibim, tacidarım gündönümüdür ben seni bekliyorum ben seni... 🥀
/Bahattin Karakoç /
Z.s.ö kuzenimin hikayesidir.
Kanatsız melek
Bildim bileli yetimhanedeydim ben. bu yetimhane bilinen yetimhaneler gibi değildi. Bu kız yetimhanesinde herkes pencereli ama camsız ve biçimsiz duvarları olan bir odaya sahipti ve ben o duvarlardan birine bakıyordum şu an. müdüre hanım nedense son zamanlarda benim uyumama izin vermiyordu, ondan bahsetmeyi unuttum müdüre hanım bu
Bir et kemik torbası değilim ben
Bir hasar raporu değil yazdığım