Hector Jean-Michel'e mutlu olup olmadığını sordu. Bunun üzerine Jean-Michel'i bir gülme tuttu. (Daha sonra Hector bu sorunun erkekleri daha çok güldürdüğünü, ama kadınların bazen ağlamasına sebep olduğunu gördü.)
Sayfa 83Kitabı okudu
Yaşlı keşiş dedi ki: "İlk büyük yanılgı, mutluluğun bir hedef olduğuna inanmaktır!"
Sayfa 46Kitabı okudu
Öğrendiği ikinci şey ona ileride faydalı olacaktı: İnsanlara mutlu olup olmadıkları sorulduğunda çok dikkatli olması gerekiyordu, çünkü bu soruyla epey bir kafaları karışabilirdi.
Sayfa 22Kitabı okudu
... çünkü elbette hiçbir insan asla mutlu olmayacak birisiyle birlikte yaşamak istemez.
Sayfa 22Kitabı okudu
Ama kadın sürekli şikayet ediyordu, bilhassa erkekler hakkında. Kendisi çok çekici olduğu için, hayatında sürekli bir erkek vardı, ama işler hiç arzu ettiği gibi yürümüyordu: ona karşı ya sevecen oluyorlardı, öyle olunca da onları sıkıcı buluyordu, ya da çok heyecan verici oluyorlardı, fakat ona karşı yeterince sevecen olmuyorlardı; bazen de ne sevecen ne de heyecan verici oluyorlardı, ve o zaman da benim bununla ne işim var diye soruyordu kendi kendine.
Sayfa 15Kitabı okudu
Mutluluğunu baltalamanın iyi bir yolu kıyaslamalar yapmaktır.
Sayfa 39Kitabı okudu
François Lelord ve Christophe Andre ş öyle tarif eder: «Bir olaya verilen ve belirli bir süreyle s ınırlı olan bir tepki olarak n eşe, a ynı zaman-da hem zihinsel hem de fiziksel olan y oğun bir histir
“Yirmi üçüncü ders:Mutluluk,başkalarının mutluluğuyla ilgilenmektir.”
Sayfa 188Kitabı okudu
“Yirmi birinci ders:Rekabet,mutluluğun en büyük düşmanlarından biridir.”
Sayfa 187Kitabı okudu
Peki ya bu sürekli keyifli olabilme başarısı, onun kaynağını biliyor musunuz?
“İnsanın beyninin doğar doğmaz - hatta daha öncesinde - nasıl işlediğiyle ve aynı zamanda da küçükken ebeveynlerinizin ya da sizi büyüten diğer insanların sizi yetiştiriş tarzıyla doğrudan bağlantılıydı.Ve tabii ki yıllar içedeki emekleriniz ve yaşadıklarınızla da.”
Sayfa 186Kitabı okudu