"Duygudaş olamamak, eninde sonunda duygusuz olmak demek değil midir?"
"Şu kadınlar ne garip mahluklar. Duygusal durumları ne kadar çabuk değişebiliyor. Küçücük şeylerden nasıl da hemen etkileniveriyorlar. Bir anda dünyanın en mutsuz en kederli, en suçlu insanı iken, nasıl da kolayca gökyüzünün en üst katına çıkabiliyorlar. Sevgileri, tutkuları uğruna neleri göze alabiliyorlar. Onlar için yaşamın temel şartı SEVİLMEK. Aşk'la Tutku'yla sonsuza kadar SEVİLMEK ve asla VAZGEÇİLMEMEK. Her şeyi affedebilirler ama SEVİLMEME'yi ASLA."
Sence insanlar en çok neden intihar ederler?
Evet, herkes misafirliği bitince geri dönecek.
"Hüzün, aradığını bulamamak veya bulduğunu yitirmekten doğuyor."
" ...yıllara, aylara, günlere bir telaş geldi. Ben hayatı giderek sevdikçe, zaman daha da hızlı akar oldu."
Bir millete adanmış hayatlardan..
"Köklü milletlerin, yine köklü alışkanlıkları; örfleri, adetleri, töreleri olur. Bizden olmayan birinin bizi anlamasını ve anlatmasını bekleyemeyiz. Bizler aile bağları güçlü, birbirlerine bağımlılık derecesinde düşkün, büyüklerine saygılı, küçüklerine sevgili bir milletiz. Biz çocuklarımızı 18 yaşına geldiğinde sokağa bırakamayız. Yaşlılarımıza evin başköşesinde yer verir ve onlara kendimiz bakarız. Özgürlük anlayışımız bile onlardan çok farklıdır. Birbirimizi hem çok sever, hem çok müdahale ederiz. Namus için cinayetler işleriz. Kol kırılır yen içinde kalır, kan tükürür, kızılcık şerbeti içtik deriz. Çabuk kızar, çabuk unutur, çabuk seviniriz. Onlar bizi anlamaz, anlayamazlar, onun içindir ki yurtdışında yaşayan Türkler, her tür bedensel sorunlarına oralarda çare bulurken, ruhsal sorunları için memlekete koşarlar."
"Onurlu, gururlu, sağlam ve cesur bir kadını oynarken, bir de baktım ki gerçekten öyle olmuşum. Geçmiş yıllara acıyorum şimdi. Meğer böyle yaşamak ne güzelmiş."
"Yüzü o kadar kederli ve hüzünlü ki, belki de buna keder bile denemez. Sanki çoktan ölmüş gibi. Hiç yaşam belirtisi kalmamış. Üstelik ne hasta olduğunun bilincinde ne de düzelme umudu var. İşte depresyon dediğimiz hastalık, bu kadar güçlü. "
Şu kadınlar ne garip mahluklar. Duygusal durumları ne kadar çabuk değişebiliyor...
İnsanlar en büyük düşkünlüğü en çok kızdıkları insana gösterirler...
Hayatın içinde düşe kalka insan güçleniyor...
Meğer anlaşılmamak ne kötü şeymiş...
"İnsanlar en büyük düşkünlüğü en çok kızdıkları insana gösterirler. Ah bu bilinçdışının bitmez tükenmez oyunları."
"Biz hüzünle arkadaş olduk. Benden hiç ayrılmıyor desem yeridir."