Rasûlullah (s.a.v) aynı şekilde, Ali (r.a.) ve Fâtıma (r.a.)'dan olan torunlarına da büyük bir sevgi besliyordu. Onlar hakkında, "Bana ev halkım içinde en sevgili olanlar Hasan ve Hüseyin'dir" derdi. Üsâme (r.a.)'yi de torunlarından biri sayardı. Çoğu kez Hasan'ı ve Üsâme'yi ellerinden tutup "Allah'ım, ben onları seviyorum, sen de sev" diye dua ederdi."
Sayfa 393
Acı ne yapar? Ben ne yaparım ?
‘’Her acıyla kalbi küçülen insanlar olduğu gibi her acıyla kalbi büyüyen insanlar da vardı.’’
O zaman ;
İnsanların deneyimlerine göre çıkardıkları sonuç farklı oluyor o zaman soruyorum doğrulukta yanlıştıkta insanlara göre şekil alan bir durum haline gelmez mi ? Ona göre düşüncelerimiz bizi aynı şeyi yaşasakta farklı yola sokmaz mı ? O zaman doğru birdir diye öğrendiğimiz şey kime göre doğru olmaz mı ?
BK.
Her ramazanda Cebrail gelir ve hafızasında vahiyden bir bolumün silinip silinmediğini anlamak için Peygamber'i kontrol ederdi. Bu yıl Peygamber (s.a.v) Fâtima (r.a.)'ya gizlice henüz başkalarına söylenmemesi gereken bir sır verdi: "Her yıl Cebrail bana Kur'ân'ı bir kez okur, ben de ona okurum:
Fakat bu yıl bana iki kez okudu. Zaman’ımın geldiğini sanıyorum…
KA’BE nin yeniden inşası
Duvarların üstünden ilk taşı alan, Muhammed (s.a.v.)'in büyük annesi Fatima'nin erkek kardesi Mahzam'lu Eba Vehb idi, fakat o taşı alır almaz, taş elinden kurtulup tekrar eski yerine dôndü. Bunun üzerine hepsi işe de-vam etmekten korkarak Ka'be' den kaçtılar.
Yuva
Hatice kocasına bir eş olduğu kadar, onun en yakın arkadaşı ve ideallerini ve isteklerini paylaşan bir dostu idi. Acılar ve kayıplar olsa da evlilikleri çok mutlu geçiyordu. Hatice, Muhammed'e (s.a,v.) altı çocuk doğurdu, iki erkek ve dört kız.En büyük çocukları Kasım adında bir oğlan çocuğuydu. Bundan sonra Muhammed'e Ebü'l-Kasım (Kasim'in babasi) denmeye başlandı. Fakat çocuk iki yaşını doldurmadan öldü. Ikinci çocukları Zeyneb adinda bir kizdi. Onu üç kiz çocuğu daha ta-kip etti: Rukiyye, Ümmü Gülsum ve Fätima. Son çoçukları ise yine çok az bir sûre yasayan bir erkek çocuğuydu.
2020
1-) Gelibolu +
2-) Bozkurtlar(ölümü,diriliyor)++
3-) Delikurt+
4-) Simyacı+
5-) 1984
6-) Hayvan çiftliği
7-) Yaşamak+
Vakit Yaklaşır!
Peygamber (s.a.v) Fâtıma (r.a.)’ya gizlice henüz başkalarına
söylenmemesi gereken bir sır verdi: “Her yıl Cebrâîl bana
Kur’ân’ı bir kez okur, ben de ona okurum: Fakat bu yıl bana
iki kez okudu. Zamanımın geldiğini sanıyorum.”
Sayfa 559
Hz. Fatıma
Peygamber (s.a.v.) Fâtıma (r.a.)’ya da şöyle demiştir:
“Sen, İmrân’ın kızı Meryem hariç,
Cennet’teki kadınların en üstünüsün.”
Sayfa 555
Ebû Süfyân
Ebû Süfyân şimdi de kucağında
Hasan’la yerde oturan Fâtıma (r.a.)’ya dönmüştü: “Ey
Muhammed (s.a.v)’in kızı!” dedi. “Küçük oğluna, tek tek
insanlar arasında himaye kurmasını emret ki, sonsuza dek
Arapların başkanı olabilsin.” Fakat Fâtıma (r.a.), çocukların
himaye edemeyeceklerini söyledi. Ebû Süfyân tekrar Ali
(r.a.)’ye döndü ve ne yapması gerektiği konusunda ondan
yalvararak yardım istedi. “Başka çaresi yok” dedi, Ali; “Sen
kalkıp tek tek insanlar arasında himaye kurmalısın. Sen
Kinâne’nin başkanısın.” Ebû Süfyân,
“Bu bana bir şey
kazandırır mı?” diye sordu. “Vallahi zannetmem” dedi. “Fakat
bence yapabileceğin başka bir şey yok”. Bunun üzerine Ebû
Süfyân, mescide gitti ve yüksek sesle: “Dinleyin, ben
insanlara teker teker himaye veriyorum. Muhammed’in de
beni onaylamaktan geri kalacağını zannetmiyorum” dedi.
Daha sonra Peygamber (s.a.v)’e gitti ve,
“Ey Muhammed!
Benim verdiğim himayeyi reddedeceğini zannetmiyorum”
dedi. Fakat Peygamber (s.a.v) sadece şu cevabı verdi: “Ey
Ebû Süfyân! Bu senin düşüncen.”
PEYGAMBER KIZI OLSADA İLKELERDEN ASLA TAVİZ YOK!
Aşırı
fakirliklerini gidermek için Ali (r.a.) su çekiyor ve taşıyor,
Fâtıma ise buğday öğütüyordu. “Ellerim kabarıncaya kadar
öğüttüm” dedi bir gün Ali’ye. Ali de ona: “Ben de omuzlarım
ağrıyıncaya kadar su çektim. Allah, babana birçok köle
vermiş; git ve onlardan birini hizmet etmesi için iste” dedi.
Fâtıma hemen Peygamber (s.a.v)’in yanına gitti. Babası onu
görünce: “Seni buraya getiren ne küçük kızım?”diye sordu.
Fâtıma babasına duyduğu saygıdan evdeki niyetini
söyleyemedi ve “Seni selamlamak için geldim” dedi. Eli boş
dönünce Ali (r.a.) ona “Ne yaptın?” diye sordu. “İstemeye
utandım” dedi, Fâtıma (r.a.). Bunun üzerine ikisi birlikte gidip
Peygamber (s.a.v)’e isteklerini bildirdiler. Fakat Peygamber
(s.a.v), onların hizmetçiye diğerlerinden daha az ihtiyaçları
olduğunu öne sürerek isteklerini geri çevirdi. “Onları size
verip de Ehl-i Suffe’nin açlıktan kıvranmasını istemem.
Onları besleyecek kadar gelirim yok. Sadece elimdekini
avucumdakini satarak onları besleyebiliyorum” dedi.
Sayfa 281
Fedakârlıklar
Fâtıma (r.a.), evlenmeden önce bir bakıma Ehl-i Suffe’ye ev
sahipliği yapıyordu. Fedakârlıklar, Peygamber (s.a.v) ve
ailesinin güncel yaşamının bir parçası olduğu halde Fâtıma,
şimdiye kadar eksikliğini hiç hissetmediği bir sorunla karşı
karşıyaydı. O, hiçbir zaman kendisine yardım eden ellerin
eksikliğini duymamıştı. Kardeşi Ümmü Gülsüm’ün yanı sıra
Ümmü Eymen de her an yardıma hazırdı
Sayfa 280
Her acıyla kalbi küçülen insanlar olduğu gibi her acıyla kalbi büyüyen insanlar da vardı...
Hakikat ancak kalple anlaşılır, asla akılla değil.