Bu insanlara göre hayatın en büyük trajedisinin ayrılık ya da ölüm -ki bunlar doğaldı ve gözyaşları ile dindirilebilirdi- değil de iş kaybı olduğunu fark etti.
Sayfa 731 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3.BasımKitabı okudu
Sen çocukların keyfini sürüyorsun, onların kahırlarını çeken de benim. Onları sevmediğimi söylemiyorum, artık buradalar. Ama bir daha geçmişe dönecek olsam, bekar kalırdım.
Sayfa 700 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3.BasımKitabı okudu
Hayatı, mutluluğuyla ölçüldüğünde berbat görünüyordu, ama artık başka bir şeyle ölçulebildiğini anlayınca güç kazanmış gibiydi. Mutluluğun, acı çekmek kadar az bir önemi vardı. İkisi de hayatın diğer detayları gibi desenin ayrıntılarına dahil oluyordu. Kısa bir an varoluşunun tesadüflerinden daha üstünmüş gibi geldi ve bir daha onu eskiden olduğu kadar etkileyemeyeceklerini hissetti. Artık başına her ne gelirse desenin karmaşıklığına daha fazla motif ekleyecekti ve son yaklaştığında, onun tamamlanışına sevinecekti. Bir sanat eseri olacaktı, her halükarda güzel olacaktı, çünkü yalnızca kendisi onun varlığını biliyordu ve ölümüyle anında o da sona erecekti.
Sayfa 685 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3.BasımKitabı okudu
Gösterilen çaba, alınan sonuca hiç değmiyordu. Gençliğin parlak umutlarının karşılığı, gerçekleri görmenin acı bedeli ile ödeniyordu. Istırap, hastalık ve üzüntü teraziye tüm ağırlığıyla çöküyordu. Tüm bunların anlamı neydi?
Sayfa 682 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3.BasımKitabı okudu
Umudu kalmazsa korkusu da kalmazdı.
Sayfa 673 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3.BasımKitabı okudu
Hayatında kazandığı ilk paraydı. Bekleneceği üzere gurur duymak şöyle dursun, sadece yılgınlık hissetti. Miktarın azlığı içinde bulunduğu durumun ümitsizliğini iyice vurguluyordu.
Sayfa 671 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3.BasımKitabı okudu