Ve ruh
Kendini tanıyacaksa eğer
Yine bir ruhun
Içine bakmalı.
yazları ruhunu teslim edemeyen günün
ızdırabında kayboluyorduk.
Uyku bir ağaç gibi sardı seni yeşil yapraklarla,
bir ağaç gibi soluyordun suskun ışıkta,
saydam pınarda yüzüne baktığımda
kapalıydı gözkapakların ve suyu çiziyordu kirpiklerin.
Parmaklarım parmaklarını buldu yumuşak çimlerde nabzını tuttum bir anlığına
ve başka yerde duydum acısını kalbinin.
Ne nergisler, ne menekşeler, ne de zambaklar var,
nasıl konuşalım ölülerle?
Onlar sadece çiçeklerin dilini bilir.
Sayfa 83Kitabı okudu
"Birer ulu meşale olacak kalplerimiz
Çifte ışıklarından gidip gelecek bir iz
İkimizin ruhunda, o ikiz aynalarda."
Sayfa 80Kitabı okudu
Ne kadar dolaşsan da bulamayacağın denizden kurtulamazsın.
Sayfa 61Kitabı okudu
Bu hengâmenin ortasında
yokluğunu hissettiğin denizden kaçamazsın.
Sayfa 59Kitabı okudu
Güzeldi gözlerin ama bilmiyordun nereye bakacağını.
Sayfa 59Kitabı okudu
Kalbimizi kıran deniz derindi, keşfedilmemişti.
Sayfa 49Kitabı okudu
Soluklanmak için limanlara indiğimizde,
batan güneşin loşluğunda,
bitmemiş yolculuklardan arta kalan kırık tahtalar
ve artık nasıl seveceklerini bilemeyen bedenler görüyoruz.
Sayfa 45Kitabı okudu