İstanbul'dan dostlar gelecek.
Nerede, ne yenecek?
Nerede kalınacak?
Düşüncelerimi kovalamaya başladım.
Köprü'deyken Köprü'den uzaklaştım.
Kendime nasihat:
Zamanın içine koşma.
Sayfa 251Kitabı okudu
Kapitalizmin "vakit nakittir" şiarıyla, dolap beygirleri gibi, fasit dairelerde koşmaya başladık.
Karınlarının aç olduğunu öğrenmek için saate bakanlar var. Nereye kadar?
Sayfa 244Kitabı okudu
"Ne yapabilirsin?"
Amela, "Her şey... İktisat mezunuyum.
Burada iş, gelecek yok."
"Göçmen olmayın. Turistlere sokak tiyatrosu yapın. Şarkı söyleyin. Kaset satın.
Maria, "İyi fikir."
Sayfa 152Kitabı okudu
Ermin, "Amerika'yla İngiltere İran'a saldıracakmış."
Maria, "Her yere saldırıyorlar. Ne yapılabilir?"
Mostari, "Seneye bugün Mostar Köprüsü'nden dünyaya bir saatliğine Coca-Cola içmeme çağrısı yapalım."
Ermin, "Mostar Manifestosu!"
Sayfa 152Kitabı okudu
Kaçıyorum.
Sabret.
Gidemezsin
Köprü sessiz.
Köprü konuşuyor.
Sayfa 113Kitabı okudu
Evin alt katında, tanışmadığım, Avusturyalı olduğunu bildiğim komşuma,
"Siz de Neretva'da balık tutar mısınız?" diye sorsam.
İlk tanıştığımızda, ilk aklımıza geleni sorabileceğimiz bir dünya!
"Merhaba, memnun oldum" ezberinden özgürleşebilmek.
Sayfa 106Kitabı okudu
Yollar boş.
Dükkanlar kapalı.
Geçen gün gördüklerim kuğu muydu?
Neredeler?
Köprü'de tanıdık arıyorum aitliğimin sırtını sıvazlayacak.
Duvardan eğildim Neretva'nın sularına.
Korkmadım
Sabah olduğu için mi?
Korkularımızı gün içinde mi giyiniriz?
Korku çıplağı mıyız sabah uyandığımızda?
Sayfa 104Kitabı okudu
Farklı toplumların farklı acı eşikleri var.
Yahudiler acılarını unutturmamacasına yaşarken,
öbür uçta,
Türklere, geçmişin feryatları sivrisinek vızıltısında.
Mostar'ın yetim acısı geçim derdine gömülü.
Sayfa 96Kitabı okudu
Acılar dinince tarih oluyor.
Tarihte yazılan unutuluyor.
Yerine yeni acılar, yeni tarihler.
Mostar muhasarasında 60.000 kişinin topçu ateşine tutulduğunu, kurşunlandığını, köprülerin yıkıldığını; Bosna'da 200.000 kişinin katledildiğini, 500.000 kişinin yaralandığını, bir milyon insanın göçe zorlandığını anlatmak, kelimeleri yan yana sıralamaktan ibaret.
Sayfa 96Kitabı okudu
Kimlik cambazlıkları
Sırplar Ortodoks, Hırvatlar Katolik, Müslümanlar Boşnak.
Eskiden hepsine Boşnak denirmiş.
Çok eskiden Slav.
Antikçağ'da İlliryalı.
Sayfa 93Kitabı okudu
Paralel not: Slavenka Drakulic:
"Bunca ölü! Neden Köprü'nün yıkılışı hepsinden acı?
Ebediyen hepimizindi."
Sayfa 86Kitabı okudu
Mostari şapkam başımda
Köprü balıkçısıyım Neretva sularında.
Kurulmuşum vicdan tahtıma
Gelen gideni yargıla.
Yem ben, yeme gelen ben,
Fotoğrafın her karesindeyim
Fotoğrafını çektiklerimin.
Sayfa 84Kitabı okudu
İçimde farklı bir günün başlangıcı.
Evde dur. Evde yaz, dedim.
Gene Köprü'ye geldim.
Köprü'ye Köprüden kaçmaya geldim.
Sayfa 83Kitabı okudu
Ne doğudayım, ne batıda
Köprü'nün iki ucunda beni tanıyanlar
kendi taraflarında biliyor.
İki tarafın sabit elemanıyım.
İkisi arası değil, ikisindeyim.
Ne batıdan doğuya, ne doğudan batıya geçiyorum.
Istanbul gibi.
Anlamayanlar, ayıklasınlar pirincin taşını.
Sayfa 79Kitabı okudu
Halet Çambel (arkeolog): "Kağıdın müthiş sabrı var. Ne yazarsan yaz. Ne dur der, ne yeter. İstediğin kadar saçmala. Her şeyi kabul eder."
Sayfa 78Kitabı okudu