Garip ata binse derler eşektir
Devletli eşeğe binse at olur
Sayfa 46Kitabı okudu
Gözel Sen
Gün hançeri gökten yere inende,
Güne karşı doğan Ay'ı gözel sen
Usta Cabbar işi, sincap cübbesi,
İsfihan’dan gelir yayı, gözel sen
Saçbağın ucunun sim işmesi
Üstünden yol geçse, zordur aşması,
Ağzın ab-ı hayat, Zemzem çeşmesi,
Kevser bulağının layı, gözel sen
Kızıl desem, kızıl; al desem, al sen,
Hindistan’da şeker, Bulgar’da bal
Sayfa 58Kitabı okudu
Aşkı yoksa meğer yanar çıraklar?
Aşka düşse kuşlar inler, kurt ağlar
Eğilir heybetli kudretli dağlar
Taşlar çöker çekebilmez bu derdi.
(İlk mısrada geçen çıraklar dilimizde çerağ olarak telafuz edilen ışık manasındaki kelime olsa gerek)
Sayfa 69Kitabı okudu
Ahvalini beyan etsem dünyanın
Derim ki, yaşamak bir ganimettir
İyiyi kötüyü tanımak için,
Hayır ganimettir, şer ganimettir.
Feleğin yüreği taştan yapılmış,
Ömrünü azaltır hem bahar, hem kış.
Nefis olan yerde ne akıl, ne huş*
Eğer bir ordunun yoksa serdarı,
Yol gider, sağ ile solu tanımaz.
Gurbet ellerinde azap çekmeyen,
Hısım, akrabayı, eli tanımaz.
Kış cefasına dayanamayalar,
Yazın sefasına hasret kalırlar.
Arı neşterinde acı zehir var,
Zehiri göremeyen balı tanımaz.
Akıl olur mu keyiflide, mestte,
Ar, namus arama alçakta, piste.
Tutsak eyleseler demir kafeste,
Bülbül feryat eder, gülü tanımaz.
Kalsan kuru yerde, düşsen de derde,
El açıp yalvarma, hiçbir namerde.
Kendi aç da olsa, iş düşse de merde,
Açar ceplerini, pulu* tanımaz.
Olmaz güzelliği ceylansız çölün.
İnsansız kalanın, ördeksiz gölün,
Seydi, kim kahrını çekmezse elin,
Erkânı bilemez, yolu bulamaz.
*Pul: Para