Onuncu Köy
Topladım valizi, sordum adresi
Bilen var mı, onuncu köy neresi?
Gitsem satın alsam, kaça metresi
Bilen var mı, onuncu köy neresi?
İnsan bu sürüde kaybolur yiter
İnsanlar tanıdım insandan beter
Burası son köydür, kaldığım yeter
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Doğruluk meğer ne belalı şeymiş,
İnsanin başina ne dertler açar!
Doğruyu söylen "Onuncu Köy"den
Kimseler kovmadan kendisi kaçar.
“Bir köy muhtarsız olmaz. Bir iğne ustasız olmaz, sahipsiz olamaz. Bir harf kâtipsiz olamaz, biliyorsun. Nasıl oluyor ki nihayet derecede muntazam şu memleket hâkimsiz olur?”
(Sözler, Onuncu Söz)
Sen bana bakınca - Aysun Özer----Adını bir kere öpebilir miyim?
Sen bana bakınca;
balta girmemiş ormanlarda ihtilâller oluyor,
her ağaç ev sanıyor kendini.
Her ev köksüz bir ağaç oluyor.
Yasalar hükmünü kaybediyor sen bana bakınca;
Aristokratlar haklı buluyor bütün devrimleri,
Garipler bir gecede galipliğe atanıyor.
Hükümetler kuruyor ağrılı başıma dizinin dibi.
Sen bana bakınca;
Bakmak mecaz anlamlar
