Yaşam umut üzerine kurulu camdan bir dünya. Umut bitince ölüyor insan.
“ Haksızlığın karşısında susan dilsiz şeytandır.”
Sayfa 123 - Müptala YayınlarıKitabı okudu
Keşkeler hiçbir işe yaramıyor, tıpkı belkiler gibi..
Aşk, tedavisi sevdiğinin kollarında olan bir hastalıktı ve ben bu hastalığın pençesinde kıvranıyordum.
Oysa insan sevdiğine daha çok zarar verirdi. Daha çok kırar, daha çok kavga eder, daha çok incitirdi. Değer verdiğine emek harcardı insan. Kavga etmek de değer vermek değil miydi?
Sayfa 45 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
O cennetin suyuydu, ben yanlışlıkla cennete düşmüş yanmaktan susamış günahkar..
Siyahı geçmişinden silemem ama,
Geleceğimin rengi sensin..
Aşktır İstanbul. Hastalıktır. Bir kere bağlandın mı kopamazsın.
"
Geçecek!
Her şey güzel olacak..
"
Sayfa 114 - Indigo yayınlarıKitabı okudu
"Neyleyim köşkü... Neyleyim sarayı... içinde salınan yâr olmayınca..."
Sayfa 337 - Müptela YayınlarıKitabı okudu