Sahi, küçük yerlerin insanlarına has bir şey miydi bu neşeli olma hâli? Bulundukları ortamdan mutlu olmayı becermek, büyük şehirlerdeki bir kısım asık suratlı insanlara da öğretilmeliydi. Okulda, öğretmenlerin sık sık anlattıkları, okumasını tavsiye ettikleri Polyanna kitabındaki "mutluluk oyunu"nu oynayan sürüyle insan vardı İstanbul'da. Mutluymuş gibi duran ama en ufak sıkıntıda asıl yüzlerini gösteren insanlar.