Ulaş Kırbaş
@ulass_7
Yazar
Samsun - OMÜ
İstanbul
İstanbul
30 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"İnsan en korktuğu şeyle mi sınanır bu dünyada? Gençken bana unutacaksın deseler inanır mıydım hiç, güler geçerdim. Zehir gibiydi hafızam, kim ne zaman ne demişti noktası virgülüne hatırlardım. Şimdi ne kimin kim olduğu ne de kimin ne dediği belli. Bunları benim uydurmadığım ne belli?"
Sayfa 196 - Müzeyyen GünerKitabı okudu
Şu anda okuyor
%14 (30/211)
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
"Bir kadını artık sevmeyebilirsin ama çocukluğunun geçtiği kentin senin için başka bir anlamı olmalı. Orası kişiliğimizle, kimliğimizle ilgili şifreler taşıyan bir yer. Yaşadığın, yaşayacağın bir sürü olayın ipuçları oradaki sokaklarda, binaların içinde saklı. İster farkında ol, ister olma, böyle bu. Ve bizi büyüten kent, artık bizi duygulandıramıyorsa, çoktan boku yemişiz demektir."
Sayfa 289 - Leonid İvanoviçKitabı okudu
"Dışarıda kar serpiştirmeye başlamıştı. Hâlâ akşamüzeri park ettikleri yerde bekleyen minibüsün içinde, Nikolay belki İngilizce konuşmalardan bir şeyler çıkarırım diyerek kulaklıkları takmıştı ama Cemil ile Aliki'nin aşk fısıltılarını daha fazla dinlemeye dayanamadı: "Şu işe bak, adam içerde karıyı götürüyor, bizim de burada kıçımız donuyor."
Sayfa 202Kitabı okudu
"Ayrı düşmüş insanlar için ülke bazen yalnızca bir türkü demekti, bazen buğusu üstünde sıcak bir yemek, bazen bir sokak görüntüsü, bazen de bir isim. Nereye giderse gitsin ülkesini içinde taşırdı insan. Ülke düşüncelere sinerdi; davranış olur, hiç beklemediğiniz bir anda kendini gösterirdi. İsteseniz de kurtulamazdınız ondan, bir tat, bir dokunuş, bir ses, bir koku, bir görüntü olur, aklınıza takılır, çekip götürürdü çocukluğunuzun, gençliğinizin geçtiği yerlere."
Sayfa 199Kitabı okudu
"Bir an için olayın intihar olmadığını düşünelim" dedi Nikolay, o da meslektaşının arkasından söndürmüştü sigarasını. "Viktor Zaharoviç'in de belirttiği gibi, katilin gizlenmesi için bundan daha iyi bir fırsat bulunmaz. Birini öldürüyorsunuz, sonra birini daha, ikinci öldürdüğünüz kişiye intihar süsü veriyorsunuz ve 'ilk cinayeti ben işledim' diyen bir itiraf mektubu bırakıyorsunuz. Tertemiz bir sonuç."
Sayfa 172 - Nikolay YakovloviçKitabı okudu
"Parmakları neredeyse yere değecek kadar yataktan sarkan Kerem'in sağ eli kandan kıpkırmızıydı. Fal taşı gibi açılmış gözlerle yatağa baktı Şerif. Arkadaşı bugüne kadar yüzünde hiç görülmeyen dingin bir ifade içinde bakışlarını tavanın kartonpiyerine dikmiş, öylece yatıyordu. Tartışırlarken söylediği sözler çınladı kulaklarında: "Yarın çok geç olabilir."
Sayfa 159 - ŞerifKitabı okudu
"Bu kadarı da fazla" diyerek ayağa kalktı Asaf. "Beni bir yoldaşımı öldürmekle suçlayamazsınız. Ben bu partiyi yaratan insanlardan biriyim. Ona ihanet edemem."
"Eminim etmezsiniz" dedi Viktor, soğuk bir ses tonuyla. "Emeğinize büyük saygı duyuyoruz ama ortada bir cinayet var. Bizi anlamalısınız. Suçsuzluğu kanıtlanana kadar buradaki herkes zanlıdır."
Sayfa 130Kitabı okudu
"Bu kalem benim! Onu nerede buldunuz?"
"Cinayet mahallinde, desem çok mu şaşırırsınız?"
Viktor'un suçlar gibi konuşması Asaf'ı sinirlendirmeye başlamıştı.
"Neden böyle konuşuyorsunuz, niçin şaşırayım canım?"
"Cinayet mahallinde özel bir eşyam bulunsa ben şaşırırdım, hatta korkardım."
Sayfa 130Kitabı okudu
"Bizim binanın önüne geldiğimde birinin içeri girdiğini gördüm. Ama kim olduğunu seçemedim. Aynı anda, yürüyüşten dönen Şerif'le karşılaştık. İçeri gireni o da görmüştü. Hatta, "Kimdi o?" diye bana sordu. Ben de tanıyamadığımı söyledim."
Ruslar dikkat kesilmişti. Raporunda dışarı çıktığını yazan yalnızca iki kişi vardı, peki Beşir'in gördüğü üçüncü kişi kimdi?"
Sayfa 126Kitabı okudu
"Değiştim zaten" dedi Leonid. "Eskinin savunacak nesi var ki?"
"Ama değişmemişsin işte. Sen hâlâ komünistsin."
"İyi ya, ben komünist olduğum için değiştim zaten."
Andrey yine kahkahalarla gülmeye başladı.
"Tuhaf adamsın, seni anlamakta her zaman güçlük çekmişimdir."
"Bense kendimi hep basit biri olarak görmüşümdür."
Sayfa 113Kitabı okudu
"New York'tan sonra İstanbul'u nasıl buldun?"
"Aslında birbirlerine benziyorlar. Moskova gibi düzenli, yerleşmiş değiller; her ikisinde de yaşayanları içine alıp sürükleyen dev bir kaos var. Sanki akşam yıkılıp her sabah yeniden kuruluyorlar. Ama bu kaosun kötü olduğunu söyleyemem. Ve her ikisi de denize açılıyor; sevişmeye hazırlanan bir kadın bedeni gibi sıcak ve nemliler."
Sayfa 110 - Leonid İvanoviçKitabı okudu