Bu yıldızlı gökler ne zaman başladı dönmeye?
Ne zaman yıkılıp gidecek bu güzelim kubbe
Aklın yollarıyla ölçüp biçemezsin bunu sen
Mantıkların, kıyasların sökmez senin bu işte.
#ÖmerHayyam
-Rubailer
Sırtımda ağır bir yük, yürüyorum, yürüyorum yıllardır
Can dayanacak gibi değil, yollar bitecek gibi değil
Sayfa 224Kitabı okudu
Zenginler, fakirler, bu macerada
Ayrı yaşadılar, eşit gittiler
Sayfa 210Kitabı okudu
Bir yoldu yüreğim her gün gelip geçtiler
Kimi sevinçli, kimi üzgün gelip geçtiler
Kalakaldım böyle bak! Yorgun, ezik, çaresiz
Sevip inandıklarım bütün gelip geçtiler
Sayfa 198Kitabı okudu
Bir günün batınımda yaşarken ölmüş gibi
Karardı tüm değerler içimde gümüş gibi
Altın parıltıları yok artık aynalarda
Hayaller bitiverdi apansız bir düş gibi
Sayfa 194Kitabı okudu
Talih ne ümit verdi ne güldürdü beni
Bin bir acı toprak gibi hep sürdü beni
Zevk almayı çoktandır unuttum gittim
Her yerde o yalnızlığım öldürdü beni
Sayfa 156Kitabı okudu
Bir gün gelecek kalmayacak mihnetimiz
Son yaklaşıyor, eksiliyor kuvvetimiz
Bir anlayacak çıkmadı, yıllar geçti
Sanmam ki bilinsin giderek kıymetimiz
Sayfa 33Kitabı okudu
Senin yanağın put olunca putperestlik iyidir.
Şarap senin kadehinden olursa mestlik iyidir.
Senin aşkının varlığı içinde öyle yok oldum ki; yokluk bin varlıktan yeğdir.
Sayfa 83
Sevgilimin aşkına tutulduğum ilk zamanlar feryatlarım komşuları uyutmuyordu.
Şimdi feryatlarım azaldı, aşkım arttı.
Zira ateş alevlendiği zaman dumanı kalmaz.
Sayfa 72