Ebu Hanife
Asıl adı Numan bin Sabittir; Sabit'in oğlu Numan. Dedesinin adı Zütâ. İmam-ı âzâm denir. Hanefî Mezhebinin kurucusudur. Türklerin dahil olduğu en büyük İslâm Mezhebidir Hanefî Mezhebi. Kûfede 699 yılında doğmuş, Bağdatda 767 yılında ölmüştür. Ailesinin Kûfeye Enbar, Nesa veya Tirmizden geldiği söylenir; Türk veya İranlı olduğuna dair söylentiler vardır, kesinlikle Arap değildir, dedesi tutsak alınmış bir köle iken azâd edilmiştir. Kûfede yetişti ve büyüdü.
Sayfa 7
Okuyucu, bugünün okuyucusu da olabilir, bugünden binlerce yıl sonrasının okuyucusu da olabilir. Eğer hem bugünün okuyucusuna hem o binlerce yıl sonrasının okuyucusuna kendini kabul ettirebilmişse, asıl romancı, odur tabii.
Sayfa 6
Tipler ne ile çizilecektir? Karakterler ne ile belirlenecektir?
Dil ile.
Bunun için Romancı, yazdığı dili çok iyi bilmek mecburiyetindedir.
Romancı, yazdığı dili çok iyi bilmenin dışında çok iyi yazmak mecburîyetindedir.
Romancı, yazdığı dili çok iyi bilmenin ve çok iyi yazmanın dışında çok iyi okutmak mecburiyetindedir ki bu üslûbtur!
Sayfa 5
İnsanın olduğu her yerde bir hâdise vardır, yani olay dediğimiz özellik. Olaysız insan görülmemiştir yeryüzünde. Bir kere insanın doğumu bir olaydır başlıbaşına; var oluşu, yaşayışı, soluk alışı bir olaydır; duyması, düşünmesi, adım atması, bakması bir olaydır.
Sayfa 4
Roman, insanı anlatır.
Sayfa 4
"İnsan, gönlüne gücenmez."
Sayfa 351 - İrfan yayıncılıkKitabı okudu
"Dünya bu oğul, yaşamak bu. Koşmak olmasa, aramak olmasa yaşamak neye yarar, dünyanın tadından ne anlarsın?"
Sayfa 282 - İrfan yayıncılıkKitabı okudu
Yiğidin gönlü yele benzermiş, bize doğru esmesi serinlememizdir oğul.
Sayfa 239 - İrfan yayıncılıkKitabı okudu
İnsansak kör umut ölmez, ışık kırıntısı bile sezse açılmak ister.
Sayfa 104 - İrfan yayıncılıkKitabı okudu