"Aştı beni bu her şeyi okumuş kalabalık, bir anda en cahil ben kaldım."
... yalanlara inanmaya ihtiyacı varmış. Bütün çaresiz insanlar gibi...
#Bugün söylenecekler söylendi, bütün susulacaklar susuldu. Bütün bunlardan geriye bir şeyin külü kaldı, ama neyin külü derseniz Allah belamı versin bilmiyorum. Ben iyi bir başlangıçtım sadece. Bazı insanlar sadece iyi bir başlangıç yapmayı bilirler. Sıkılırlar. Sürdüremezler."
-Emrah Serbes
Sayfa 301Kitabı okudu
Bu hayatta rastgele çevirdiği telefon numaralarında karşısına çıkan seslerden başka kimsesi kalmamış biriyim.
Çünkü büyüdükçe arzulanın küçüldü, şaşkınlıklarım küçüldü, beklentilerim küçüldü. Büyüdükçe öyle küçüldüm ki içimde taşacak bir şey kalmadı. Büyümenin bir bedeli varsa işte bu, yarım metre uzadım, yirmi kilo aldım ve dünyadan vazgeçtim.
Ayrıca imkanım olsa terör örgütlerine veririm oyumu çünkü bu devletin yıkılmasını istiyorum, çünkü annem babam öldügü zaman hiç bir şey yapmadı devlet, ayrıca Yasemin düşünmek için süre istedigi zaman hiçbir devlet büyügünün araya girip işleri yoluna koymak için çaba sarf ettiğini de görmedim. Hep boş vaatler; yaralar sarılmadı.
Dedigim gibi, kendini kandırmadan yaşamanın ne anlamı var. Çıplak gerçekler kimi tatmin edebilir ki? Bir derviş ya da manyak oğlu manyağın teki değilseniz olayları küçültmeden ya da büyütmeden, oldukları gibi kabul ederek yaşayamazsınız.
Beni anneanneme bırakıp davetli oldukları bir akşam yemeğine gidiyorlardı. Bıraktıkları yerde kaldım. Bazen ne uzun yemekmiş diye düşünüyorum, sanki dönecekler de üç sene süren yemegi anlatacaklar, yiye yiye yüz elli kilo olmuş olacaklar Allah bilir. Kendini kandırmaca, en sevdigim oyun.
Serin ve sakin bir sabah balkonda kahvaltı ediyorduk. Saçların dağınık, gözlerin uykuluydu. Kalbimi kazanmak için hiçbir şey yapmana gerek yoktu.
Hikayem Paramparça, Emrah Serbes
Bir adam rakıyı bıraktıysa içmeyi de bıraktı sayılır.En azından bizim muhitte öyle bilinir.
Çünkü bu dünyada sefaletin dibi yoktur, her zaman daha kötü durumda olan birileri bulunur.
Her şeyi acıyla öğrendiyseniz mutluluktan da içiniz sızlar.
Sayfa 158 - İletişim
Yağmur durur ama saçaklardan ve ağaç dallarından damlamaya devam eden taneleri kalır. Hiç kimse bıçakla kesilmiş gibi terk edemez bu dünyayı. Bir insanın tam manasıyla ölmesi için onu
hatırlayan hiç kimsenin kalmamasi gerekir.
Bu memlekette milyonlarca ölü yaşıyor bu hesapla bakarsak. Kimsenin umurunda olmayan insanlar.
Ateşböcekleri gibi, görünmek için
karanlığa muhtaçlar. Belki bir gece nezarethaneleri andıran demir parmaklıklı zemin katlardan çıkarlar ve ışıltılı bir mezarlık mahallesi kurarlar. Sonra da silahlanıp gelirler ortalığın anasını sikerler.
Herkesi öldürürler. Herkes öldüğü için de herkes
unutulmuş olur. Böylece eşitlik sağlanmış olur.
Bir Tanrı varsa eğer o gece kendini de bağışlamak zorunda kalır.
On yıl önce ozon delik diyordunuz, şimdi onu diktiniz küresel ısınma çıktı başımıza.