sabır projesi gibi bir kitaptı gerçekten. 
Ateşten Çıkan Kız 'la kalbimde taht kurmuştu bu yazar. dünyanın sonundayız'ı da benzer bir okuma deneyimi edinmek için aldım ama ne yalan söyleyeyim hayal kırıklığına uğradım.
kitabın çıkış noktası iyi. dünyanın artık kullanılmaz olduğu bir zamanda insanlar CIEL denen bir yerde yaşıyorlar. yapay bir uydu olan CIEL'de kurulu olan sisteme karşı çıkan bir grup isyancı var. bu isyancılar üzerinden anlatılan bir hikaye okuyoruz.
amma ve lakin bir kitap neden bu kadar dağınık olur anlamıyorum. tam kendimi kaptırmak üzereyken garip garip cümleler okumaya başlıyorum. metin içerisinde kopukluk var gibi. hatta meseleyi abartıp kitabı bir yapay zekanın yazdığını bile söyleyebilirim. öyle bir duygusuzluk öyle bir ruhsuzluk.
kitapta anlatılan insanlar da duygusuz ve neredeyse ruhsuz insanlar. metnin dili içerikle uyumlu olsun diye bu üslupta karar kılınmışsa bile bu plan bende işe yaramadı. metnin içine bir türlü giremedim.
dünyanın sonundayız, değinilmesi gereken konulara değinen yer yer keskin bir eser. yazarın içerik anlamında yaptığı seçimleri beğensem de bu kitap beni çok yordu. bundan sonra yazarı okumadan evvel iki kere düşüneceğim.
Ateşten Çıkan Kız , seni gözlerim mumla aradı.
