Papatya& Yakamoz [9-13]
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Şunu da unutma: Hayatta hiçbir şeye güvenilmez.
Sis YayıncılıkKitabı okudu
"Ben yalnızca bir yüzbaşıyım, sense kahramansın!"
Sayfa 98Kitabı okuyor
Ayrıca "öğretmen" sözcüğünü hep saygıyla söyle! Onun ismi, baba sözcüğünden sonra, birinin birine söyleyebileceği en asil, en tatlı sözcüktür.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Öğretmenini sev!
Sayfa 78Kitabı okuyor
Gözlerini açtığında ise güneş çoktan doğmuş.
Sayfa 75Kitabı okuyor
Vicdansızlık insanı hasta eder.
Sayfa 74Kitabı okuyor
İşte bulaşan kir, kir değildir; toz da olsa, kireç de olsa, cila da olsa, kir değildir. Emek, kir getirmez.
Sayfa 63Kitabı okuyor
Sakın işten gelen bir işçi hakkında "pasaklı biri" deme. Onun yerine şöyle de "Giysilerine emeğinin izleri, kalıntıları bulaşmış."
Sayfa 63Kitabı okuyor
Siz kışı kutluyorsunuz çocuklar. Ama kışın sefalet ve ölüm getirdiği binlerce varlığı da düşünün.
Sayfa 60Kitabı okuyor
"Onu kınamadan önce biraz bekle! Bu iş onun tutkusu haline gelmiş ama iyi kalpli bir çocuk..."
Sayfa 58Kitabı okuyor
Bilmiyorum, onu seviyorum.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Bunca sarayın arasında, at arabalarıyla dolu sokakların ortasında, kadifelere sarınmış çocukların içinde yiyecek hiçbir şey bulamayan kadın ve çocukların olmasının korkunçluğunu düşün!
Sayfa 56Kitabı okuyor
"Tanrı sana pek çok lütuf vermiş,senin yapman gereken tek şey onları boşa harcamamak."
Sayfa 45Kitabı okuyor
Anneni üzeceksin ha! Anneni, senin bir saatlik bile acı çekmemen için bir yıllık mutluluğunu feda edebilecek anneni...
Sayfa 36Kitabı okuyor