Hastanedeki görevim nedeniyle Roma'ya taşınmamız gerektiğinde buna pek sevinmemiştin. "Beton içime kadar sızıyor," diyordun. "Damarlarımda beton akarken hayal kuramam."
öyle sıkıntılı anlar üzerime çöküyor ki... Bu anlarda, gerçek yaşama başlamaya asla gücüm yetmeyecek gibi geliyor; çünkü öyle hissediyorum ki gerçeğe, hakikate karşı tüm uyumumu, tüm duyularımı çoktan kaybetmişim
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.