Biz sadəcə danışmırdıq, biz gözəl danışırdıq, ya da ən azı gözəl danışmağa çalışırdıq. Əgər dialoqlar düşüncələrin görüşüdürsə, onda bizim düşüncələrimiz rəqs gecəsində görüşmüşdülər və yüngül valsın qanadlarında fırlanırdılar.
Sən demə, "Cinayət və cəza" Dostoyevskinin özünün ən çox nifrət etdiyi əsəri imiş, çünki onu süjet xəttini tamamilə dəyişdirməyə məcbur etmişdilər. Orijinalda əsərin adı "Cəza və cinayət” olub.
Cənubi Amerika qəbilələri arasında yalnız çoxlu hərf yığını ilə izah edilə bilən belə bir anlayış var "mamihlapinatapai".
Onun hərfi mənası belədir: iki nəfər diqqətlə bir-birinin gözünün içinə baxır, ikisi də eyni şeyi istədiklərini başa düşür, amma heç biri o birinə yaxınlaşmağa və ilk addımı atmağa cürət etmir.
İlon Maks inanır ki, bizim yaşadığımız aləm simulyasiyadır, bir növ, kompüter oyunudur. Quranda da təxminən buna bənzər fikirlər var.
Bizim dünyəvi həyatımız oyunun yalnız birinci raundudur. İkinci raund isə öldükdən sonra bizimlə baş verənlərdir.
- Vau, sən müsəlmansan?
- Нә.
- Sizin dininiz mənim üçün həmişə maraqlı olub.
- Doğrudan? Nə üçün?
- Biz bazar günlərində İsa yolunda nəğmələr oxumaq istəyirik, siz isə Allah yolunda məktəblilərin avtobusunu partlatmağa hazırsınız.